Στη μνήμη του Αντώνη Δίλαλου*

Αντώνη Πολυαγαπημένε μας,

Την Παρασκευή 28 Ιουλ. 2017 έγινε το αδιανόητο. Κεραυνός εν αιθρία κι’ εσύ το αθώο θύμα.

Τι κρίμα. Στην παλιά ενετική, επαρχιακή οδό, κοντά σε συμβολή της με κοινοτικό δρόμο των Κοκολάτων Κεφαλονιάς έγινε το βίαιο τροχαίο ατύχημα. Ο Αντώνης δεν είχε τη δυνατότητα να αντιδράσει. Ένα αυτοκίνητο εκινείτο σε ευθύγραμμο ανηφορικό τμήμα του δρόμου, αντίθετα της πορείας του Αντώνη που επέστρεφε από τα Σπαρτιά και κατέβαινε με το scooter του το τμήμα αυτό. Το αυτοκίνητο μπήκε με μεγάλη ταχύτητα στη λωρίδα κυκλοφορίας του Αντώνη, του έκλεισε το δρόμο και συγκρούσθηκε με το scooter του.

Ο Αντώνης χτύπησε βίαια στο καπώ, το σώμα του στροβιλίστηκε στον ουρανό του αυτοκινήτου και έπεσε πίσω απ’το αυτοκίνητο στην άσφαλτο.

Το αυτοκίνητο συνέχισε τρελή διαγώνια ανηφορική πορεία μέχρι που εκτινάχθηκε και παγιδεύθηκε στους βράχους μεγάλου πρανούς στην δεξιά πλευρά της πορείας του Αντώνη σε υψομετρική στάθμη υψηλότερη από το κατάστρωμα του δρόμου.

Ήταν 8. 30’ το πρωΐ. Ο ήλιος, το υπέρλαμπρο αστέρι της ζωής είχε προβάλει δεξιά του κάστρου.

Οι απαστράπτουσες φωτεινές ακτίνες του ελόγχιζαν την αιθέρια πρωϊνή ατμόσφαιρα και εχρύσω-

ναν βουνοπλαγιές και κάμπους και τα πελάγη όλα μέχρι τα πέρατα του Ιόνιου.

Η φύση προανήγγειλε μία ακόμα εξαίσια ημέρα ανάπαυσης και ευτυχίας της θερινής ραστώνης.

Όμως, αλοίμονο, την ώρα εκείνη που όλα γύρω συμμετείχαν με τη δική τους πινελιά στο μεγαλείο της φύσης και η αέναη γυροβολή έδινε την καλύτερή της εκδοχή, αλοίμονο, η συγκυρία και η μοί-ρα διέκοψαν την πορεία της νεότητάς σου αγαπημένε μας.

Δεν θα καταλάβουμε ποτέ γιατί έγινε αυτό, δεν θα βρούμε πειστική απάντηση.

Υπήρξες ταλαντούχος, ονειροπόλος ερευνητής της επιστήμης. Αναζήτησες τη γνώση για τη γνώση.

Μετά την αποφοίτησή σου από το μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου ολοκλήρωσες με επιτυχία μεταπτυχιακές σπουδές στα μαθηματικά. Στη συνέχεια εφοίτησες στη σχολή ηλεκτρολόγων μη-χανικών του Πολυτεχνείου. Σου έμειναν να δώσεις μερικά μαθήματα τον προσεχή Σεπτέμβριο να πάρεις το δίπλωμα του μηχανικού.

Παράλληλα εργάσθηκες ηρωϊκά και συγκέντρωσες την υπάρχουσα βιβλιογραφία των ανωτέρων μα- θηματικών. Άφησες πλούσια και πολύτιμη συλλογή της πλέον επίκαιρης εξέλιξης της μαθηματικής σκέψης. Πολλά συγγράμματα. Πολλοί τόμοι. Πολλοί μελετητές.

Προγραμμάτιζες να βελτιώσεις τα οικονομικά σου και να ριχθείς, με το πάθος που γνωρίσαμε,στα αχαρτογράφητα νερά της θεωρητικής, ιδανικής, μαθηματικής διανόησης.

Η πορεία σου στην αναζήτηση της γνώσης ανακόπηκε αιφνίδια, σκληρά και βίαια.

Αντώνη πολυαγαπημένε μας, αν όπως λέν’, διαβαίνοντας λειβάδι ασφοδίλι, η καρδιά σου ζητήσει να κοιτάξεις πίσω κατά τον απάνω κόσμο, μη διστάσεις αγαπημένε μας.

Όσο είμαστ’εδώ οι ιδέες σου, οι επιλογές σου μένουν.

Άφησες το μωράκι σου, το χρυσό μας κοριτσάκι. Θ’αποκτήσεις απογόνους, εγγόνια, δισέγγονα, δισεγγονιές.

Η συλλογή σου των μαθηματικών θα σφραγισθεί. Θα δοθεί σε κείνον από τους απογόνους σου που θα έχει το δικό σου ταλέντο και θα βαδίσει στα δικά σου χνάρια. Εκείνος θα ενσκύψει στο όραμα του παλαιού Παππού που έφυγε τόσο άδικα και τόσο νέος. Θα συμπληρώσει την εξέλιξη της μαθη-ματικής γνώσης που θα υπάρξει μέχρι τότε και θα δωρήσει επικαιροποιημένη τη συλλογή σου στη βιβλιοθήκη της σχολής σου με την ένδειξη «Συλλογή Αντώνη Δίλαλου».

Πολυαγαπημένε μας, να είναι ελαφρύ το χώμα.

(Αφιερώνεται στη μνήμη του συζύγου της κόρης μου, που υπήρξε θύμα τροχαίου ατυχήματος)

ΚΩΣΤΑΣ

ΑΝΟΥΣΑΚΗΣ

*Αναδημοσίευση από το FB της Αμαλίας Ανουσάκη (σύζυγος του Αντώνη Δίλαλου)