«L’ Harmonie!» Στη Στεφανία Βεργωτή

Από ‘να δέντρο καρποφόρο ευγενείας,

πρόβαλλες, άνθος του Απρίλη ροδαλό·

ξανθά μαλλιά, ψυχή αρχαίας Βαλκυρίας,

ενσαρκωμένης, σ’ ένα σώμα σφριγηλό!

***

Δυό μάτια αγγέλου, συναισθήματα γεμάτα,

κι ένα χαμόγελο, γλυκύτερο από μέλι·

ηλιοβασίλεμα σ’ απάντησα στη στράτα,

πέταγαν γύρω σου, του Ερωτα τα βέλη!

***

***

Με ομορφιά και καλοσύνη καμωμένη,

διπλή ουσία, αιθερική, αγγελική·

μ’ ένα σκοπό, κάτω στη Γη απεσταλμένη,

την ΑΡΜΟΝΙΑ, να μοιράζεσαι εκεί!

***

Τροφές αγνές, που θεραπεύουνε το σώμα,

προσφέρεις σ’ όλο το νησί σου συνετά,

όλα της Φύσης τα καλά, και βότανα ακόμα,

που το κορμί και την ψυχή, στηρίζουν δυνατά!

***

Από τη ρίζα πούχει δώσει ευεργέτες,

φύτρωσες, κι έγινες φιλάνθρωπη κι εσύ!

Πήρες τη Γνώση, με σπουδές και με μελέτες,

μα πάνω απ’ όλα, η καρδιά σου η χρυσή!

***

Βρήκες με τύχη ευνοϊκή το σύντροφό σου,

πετυχημένο βοηθό σου στη ζωή,

της ευτυχίας θα τον έχεις μυστικό σου,

στην ατελείωτη, του χρόνου τη ροή!