➔ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΑΛΛΟΙΣ, κάθε ηγέτης ο οποίος δεν δίνει «δεκάρα τσακιστή», αν θα σκοτωθούν μερικές δεκάδες χιλιάδες Νέων του, προκειμένου να αποπειραθεί ο ίδιος να ικανοποιήσει την αρρωστημένη φιλοδοξία του, μόνο και αποκλειστικά, στην κατηγορία του… μακαρίτη του Αδόλφου εντάσσεται!
➔ΑΣ το έχουμε υπ’ όψιν, κάθε φορά που προσκαλούμε τον «σύμμαχον» Οθωμανόν ηγέτη, να …καταθέσει …στεφάνι, στο …Μνημείον του Αγνώστου Στρατιώτου μας! Όπως και κάθε φορά που… θερμότατα τον …εναγκαλιζόμεθα, (ελπίζω να σταματήσουμε τώρα με τον …κορωνοϊόν, μην πάθουμε μαζί του και άλλη… λαχτάρα), και απέλπιδες, όσο και εξευτελιστικές προσπάθειες καταβάλλουμε, προκειμένου να …εδραιώσουμε μαζί του… «σχέσεις εμπιστοσύνης»! Να …κατευνάσουμε τον …«σύμμαχον»! Τον «φίλον», να καλοπιάσουμε! Όπως μας… πείθουν πως είναι!
➔ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΟΝ εξευτελισμόν, τουλάχιστον, της ανεπανάληπτης γλώσσης μας!
ΑΝ επιδεικνύαμε τον μικρότερον σεβασμόν στους εαυτούς μας, στην γλώσσα μας, στην Ιστορία μας, στους ήρωές μας, τότε, διεθνώς και ευγενέστατα, απόλυτα συνάδοντες με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, θα τον αποκαλούσαμε μόνον με μία λέξη: ΕΧΘΡΟΝ!
➔Ε Χ Θ Ρ Ο Ν ! Γιατί ούτως ή άλλως, όσο κι’ αν στρουθοκαμηλίζουμε, ανοικτά, φανερά, «ηχηρά», πριφρονητικά, ανενδοίαστα και προκλητικά, βρώμικα και …Οθωμανικά, με κάθε έμφαση, μας έχει κηρύξει τον πόλεμον!
➔Άλλο, αν δεν επιθυμούμε να το… εμπεδώσουμε, και παίζουμε μαζί του τις… κουμπάρες, ως και λα’ι’κότατα θα απεδίδετο το μακροχρόνιον… Παίγνιόν μας, με την …μεγαλειότητά του! Κάτι που τον έχει, εντελώς, αποθρασύνει!!!
