Διαβάζοντας την επιστολή του 10χρονου Αλέξη, λάτρη της Κεφαλονιάς, μόνο θλίψη και απογοήτευση νιώθεις, όταν σκέφτεσαι τι νησί θα παραδώσουμε στη νεολαία μας. Όσο μικρός ηλικιακά κι αν είναι ο παρατηρητής, τόσο δίνει μαθήματα πολιτισμού και διαχείρισης του τόπου.
Επισημαίνει: α) την ανυπαρξία δημιουργικών τρόπων αξιοποίησης της κεντρικής πλατείας του Αργοστολίου, β) την επικινδυνότητα της παιδικής χαράς στην πλατεία, γ) την έλλειψη πρασίνου στο κέντρο του Αργοστολίου, δ) τα κατεστραμμένα πεζοδρόμια και τα επικίνδυνα σημεία της παραλιακής, ε) τις φθορές σε ιστορικά μνημεία της πόλης, στ) την εγκατάλειψη ιστορικών χώρων, ζ) την ανυπαρξία οργάνωσης και επάνδρωσης του Νοσοκομείου Αργοστολίου και η) τα επικίνδυνα φαινόμενα βίας και τις παράνομες κόντρες εις βάρος διερχόμενων αυτοκινήτων.
Διαβάζοντας όλα αυτά, κύριοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν ερυθριάσατε ουδόλως, έστω για ένα δευτερόλεπτο; Τι θα απαντούσατε στο αγόρι αυτό; Πάλι θα λέγατε πως κάνετε κάποιες μελέτες και πως θέλετε χρόνο για την εφαρμογή τους; Τι θα έλεγε η φοβερή Επιτροπή Ποιότητας Ζωής; Πως κάνει ό,τι μπορεί, αλλά φταίνε οι προηγούμενοι; Ξέρετε αυτές οι απαντήσεις είναι ανούσιες και σας κατατάσσουν στην κατηγορία «μαυρογιαλούρων». Αν μπορέσατε να κρυφτείτε από μερικούς ντόπιους, από τα μάτια και την αντίληψη ενός παιδιού είναι αδύνατον.
Η φωνή του αγοριού αυτού γίνεται η κραυγή όλων, που αγαπούν τον τόπο και στόχος έχουν το βιώσιμο μέλλον. Αν τώρα, η δημοτική αρχή δει και πίσω από αυτή την επιστολή συνωμότες και αντιπολιτευόμενους, θα είναι θλιβερό!
Αντί, λοιπόν να ψάχνετε για εχθρούς και σκιές, κάντε πράξη όσα προεκλογικά εξαγγείλατε. Αλλιώς, ο μικρός Αλέξης θα ενηλικιωθεί και θα μνημονεύει κάποιους που του έβαλαν τα όνειρα για τον τόπο του σε αναμονή!