(Ενημερωτικό αποφοίτων Αας εκπαίδευσης)
Που λέτε, παιδιά μου, παρακολούθησα μισοξαπλωμένος στο κρεβάτι, την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, σε τηλεόραση, διάφορες σκηνές από τα συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν σε 29 πόλεις της χώρας, την Τετάρτη (6η Ιούνη). Τι ενθουσιασμός, τι παλμός, τι εικόνες, τι πανό, τι συνθήματα ήσαν εκείνα; Ενα «ΟΧΙ» κυριαρχούσε στο όνομα της Μακεδονίας για την νέα ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων. «ΟΧΙ» στους Σλάβους παραποιητές της ιστορίας μας. «ΟΧΙ» στις δόλιες βλέψεις των για το άμεσο μέλλον. Να ενσωματωθούν με τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μας «εις μίαν Χώραν», με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη! Αυτό εκτιμούν και μερικοί από την Ε.Ε. (Οι Ελληνες πότε θα το καταλάβουν;)
Η πλέον εντυπωσιακή εικόνα ήταν στην εκδήλωση των Ιωαννίνων, όπου ένας μεγάλος τηλεσκοπικός γερανός σήκωνε την ελληνική σημαία, μήκους άνω των 25μ.
Περάσαμε σ’ άλλες ειδήσεις και σε κάποια στιγμή ήλθαν στη μνήμη μου τα συλλαλητήρια που προηγήθηκαν -γι’ αυτό το εθνικό θέμα-, στη Θεσσαλονίκη και Αθήνα, με ενάμιση εκατομμύριο κόσμου, που ακούστηκε η δυναμική φωνή της ψυχής των, που βροντοφώναξαν το «ΟΧΙ» Μακεδονία στους Σλάβους!
Ο Κυβερνήτης μας, ο αφέντης μας, ο Αλέξης μας -από τη θέση του αξιώματός του-, το εξετίμησε ως «συνονθύλευμα». Αλλά και άλλοι τρόφιμοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ το εγκωμίασαν με παρεμφερείς λέξεις και κοσμητικά επίθετα! (Καλά, οι άνθρωποι αυτοί εστερούντο ματιών και αφτιών;)
Την Παρασκευή, βρήκα φίλο και συζητήσαμε το θέμα!
Μου έλεγε οργισμένος: «Αποκλείεται, ούτε μία στο εκατομμύριο να δοθεί σύνθετο όνομα στους Βαρδάρσκους, με “Μακεδονία”. Αλλοίμονό μας! Ποιός μισότυφλος δεν βλέπει ξεκάθαρα τις προθέσεις και τις παράλογες αξιώσεις απ’ αυτό το κρατίδιον;»
Μετά από λίγο, αφού χωρίσαμε, έμεινα μόνος, μου έπεσε η ένταση του Πατριωτικού ενθουσιασμού, άρχισαν να περνούν άλλες σκέψεις απ’ το μυαλό μου.
Στάσου, λέω: Οι Ελληνες -γνωστής ιστορίας και πολιτισμού μας σε όλες τις φάσεις, με την προσφορά των κοινωνικών αγαθών, είχαν επί πλέον εις βαθμόν λίαν διακριτόν, την φιλοξενία, την φιλαλληλία, σ’ όλους τους γειτονικούς λαούς. Γιατί τώρα, με τα Σκόπια, που είναι μιά μπουκιά κράτος, να μην τα βοηθήσουμε; Να μη τα ενισχύσουμε;
Εξ’ άλλου το αξιώνουν οι σύμμαχοί μας. Οι Αμερικάνοι και οι Γερμανοί.
Αυτοί που μας ταΐζουν και μας …κρατούν στη ζωή!
Και πρέπει να υπακούσουμε. Αλλωστε τελούμε υπό οκταετή κατοχή, περίπου. Το πρόβλημα είναι ανώδυνο. Απλούστατα. Τους δωρίζουμε την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία». Ετσι -χωρίς άλλες αξιώσεις μας-, είμαστε σίγουροι για την εις το μέλλον ασφάλειά μας και την εδαφική ακεραιότητα…
Εδώ θα μου πείτε, τι μας λες κύριε; Ο Αλέξης -σε συνέντευξή του προσφάτως εδήλωσε: «Εμείς δεν πάμε να δώσουμε. Πάμε να πάρουμε»…
Και έχει δίκιο. Μαδά ξέρει ο τάλας, τότε που θα γίνει το «καλό», που θα βρίσκεται. (Και δεν εννοώ το Γουδί που έχει τιμητικό χώρο για προδότες).
Αργότερα -ζαλισμένος πλέον, μου ήλθε και άλλη σκέψη.
Αφού σ’ ένα καθ’ υποψίαν κράτος γινόμαστε δωρηταί, γιατί δεν κάνουμε το ίδιο και με τους Τούρκους -όπου οι άνθρωποι, φίλοι, γείτονες-, ζητούν επιμόνως μερικές βραχονησίδες στο Αιγαίο; Αλλοι απ’ αυτούς θέλουν 20, άλλοι 40, άλλοι εκατόν. Δεν βαριέσε: Ξερονήσια είναι. (Θυμάστε που το υποστήριζε ο πρώην υφυπουργός, ο φιλόσοφος της σαγιονάρας, ο κ. Ζουράρις; Τι έξοχος Ελληνας αυτός. Τον έχασε η παιδεία των παιδιών μας).
Αν θέλουμε νάμαστε σωστοί και δίκαιοι, έτσι πρέπει να κάμουμε…
ΥΓ.:
Για να πιστέψετε όσα σας είπα, λάβετε υπόψη σας τα λίγα ακόλουθα:
- Εχουμε Πρόεδρο Δημοκρατίας τον Πάκη. Συντάσσει και εκφωνεί κάποιες εθνικές κορώνες, αλλά κυρίως περιμένει κάθε 30η του μήνα να πάρει τα 30 αργύρια -συγνώμη, τα 30.000Ε.
- Εχουμε Αρχιεπίσκοπο, έναν ήρεμο άνθρωπο. Θέλει την ηρεμία του. Αγιος. Αγιος! Αυτός αντί Ιερώνυμος, έπρεπε να λέγεται Ηρεμώνυμος. Θεωρεί τα συλλαλητήρια «αχρίαστα».
- Εχουμε τον Αλέξη που η προσπάθειά του -κατά βάθος, είναι η μακροημέρευση στο αξίωμα! Τι θα κάνει μετά;
- Εχουμε όμως υπουργό Εξωτερικών, τον Κοτζιά, υπουργό Επικρατείας τον μελαμψό κι’ αγέλαστο Τζανακόπουλο. Εχουμε υπουργό Παπά, που θάπρεπε νάναι δεσπότης. Τον μπούλη Πάνο Καμμένο. (Περί αυτών όμως, άλλοτε ο λόγος, για το «ποιό» τους).
