➙ΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ κι’ αν περάσουν(πέρασαν ήδη εννέα), από την «κατασκότεινη» εκείνην ημέρα (19-Φεβρουαρίου-2014) κατά την οποίαν χάσαμε έναν από τους καλύτερους ανθρώπους που στην μακράν ζωή μου κάποτε γνώρισα, αρκετά δεν θα είναι, ώστε να σταματήσουμε να τον ενθυμούμεθα και να τον μνημονεύουμε! Τον αείμνηστον ΣΤΥΛΙΑΝΟΝ ΣΤΑΥΡΙΔΗ!
➙Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ η αγαπημένη, η Κεφαλονιά μας που τόσο λάτρεψε, εμείς οι αγαπημένοι του φίλοι, η Ελλάδα μας ολόκληρη, είχαμε μόλις χάσει έναν από τους αγνότερους, τους ειλικρινέστερους, τους πλέον αφοσιωμένους στο καθήκον τους οικογενειάρχες, φίλους, Πατριώτες, Ανθρώπους πολύπλευρα χαρισματικούς!
➙ΔΕΝ θα αναφερθώ, εκ νέου, στις ατελείωτες επιχειρηματικές περγαμηνές του!
➙ΣΤΙΣ απαράμιλλες Πανευρωπαϊκές του επιτυχίες!
➙ΣΤΙΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ διεθνείς του διακρίσεις!
ΔΕΝ θα το ήθελε! Γιατί υπήρξε, ακόμα και στις στιγμές κατά τις οποίες κυριολεκτικά «σάρωνε» τα διεθνή βραβεία, η επιτομή της μετριοφροσύνης!
➙ΟΙ εκατοντάδες «ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ» του–ποτέ δεν τους έλεγε «εργάτες» του– τον λάτρεψαν!
➙ΒΑΘΥΤΑΤΗΣ, ουσιαστικής, πραγματικής γνώσης και μόρφωσης Άνθρωπος ο Στυλιανός μας, πολύγλωσσος, δραστήριος και αεικίνητος, αγαπούσε την άδολη, την άνευ προσδοκίας σε ανταλλάγματα, προσφορά!
➙ΑΦΗΣΕ την ευλογημένη «σφραγίδα» του, τέτοιαν απόλυτης εντιμότητος, ικανότητος, ευσυνειδησίας, ειλικρίνειας, αγάπης και σεβασμού προς τον συνάνθρωπον, όπου κι’ αν δραστηριοποιήθηκε!
➙ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ! ΑΙΩΝΙΑ!!!
