➙ ΑΚΟΥΓΑ τον κύριο καθηγητή- και συμπαθέστατον Πολιτικόν- να «καταθέτει» με τον δέοντα στόμφον, ότι «η Δημοκρατία μας είναι ένα πολύ απαιτητικό Πολίτευμα»!
➙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ, κύριε καθηγητά μου! Πολύ σωστά! Πάρα πολύ σωστά!
➙ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ, η μεγαλύτερη τέτοια «απαίτηση» της Δημοκρατίας μας ήταν και είναι, όντως να καταβάλλεται από τους εκάστοτε εκλεγμένους Πολιτικούς της-τους όποιου «χρώματος» τέτοιους- η μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια, ώστε η Κοινωνία μας- ενεργά και με ειλικρινές ενδιαφέρον- να συμμετέχει στα σοβαρά δρώμενα της Χώρας, να έχει λόγο πάντοτε ειρηνικό για αυτά, λόγον ο οποίος θα κρίνεται μόνον αντικειμενικά, και όταν ορθός και εποικοδομητικός τυγχάνει, θα «στέφεται» με κάποιο αποτέλεσμα, από τους προς τούτο διατηρούντες τα ώτα τους ολάνοικτα, ευλογημένους Πολιτικούς μας!
➙ ΝΑ μην αγνοείται δηλαδή! Να μην περιφρονείται! Να μην απαξιώνεται! Να μη λοιδορείται! Να μη θεωρείται «ήσσονος σημασίας» ο λόγος της, η βούλησή της!
➙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, έτσι και δικαίως απογοητευμένη, μάλλον απελπισμένη, όντως μία απαθέστατη Κοινωνία αναμφίβολα θα καταντήσει!
➙ ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ πολλά περισσότερα έργα από λόγια, προκειμένου μία ευλογημένη σημερινή κοινωνία να μην «αρκείται» -στο μεγαλύτερο μέρος της- στο ενδιαφέρον της για τις καθημερινές καταναλωτικές της ανάγκες, και μόνο για τα …γνωστά, τα τέτοια εντελώς ανώφελα, ανόητα, και μάλλον ζημιογόνα για τον ανθρώπινο εγκέφαλο, με τα οποία οι των «Πραγμάτων» μας Διαχειριστές, και οι πιστοί ακόλουθοί τους, για τους πολύ… γνωστούς λόγους, την «τροφοδοτούν» αδιαλείπτως! Κύριε Καθηγητά μου!
