➔ΠΟΛΛΕΣ φορές η μοίρα είναι σκληρή.
Και αδίσταχτη.
Εκεί που νομίζεις ότι σου χαμογελάει, ότι πας καλά, σου δίνει μια και σε γκρεμίζει.
➔Ο ΠΡΩΤΟΣ μου ξάδελφος, ο Γεράσιμος Μαντάς, ένας παλιός καπετάνιος- θαλασσόλυκος, ζούσε στην Πάτρα και πέρισυ την έβγαλε μέσα στο σπίτι, καθώς δεν είχανε κυκλοφορήσει τα εμβόλια γι’ αυτή τη διαολοαρρώστεια, τον κορονοϊό.
➔ΜΟΛΙΣ βγήκανε τα εμβόλια, ο Κάπτεν -έτσι πάντα τον προσφωνούσα- ακολουθώντας τις οδηγίες των επιστημόνων, εμβολιάστηκε διπλά, ενώ το ίδιο έπραξε και η αγία γυναίκα του, η Μιμίκα.
➔ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ μετά την περσινή «κλεισούρα», είπαν φέτος στις καθιερωμένες δεκαπενθήμερες διακοπές τους στο χωριό μας, τα Κουρουκλάτα, να προσθέσουν άλλο ένα μήνα.
➔ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΝ άλλο ένα μήνα στο χωριό, για να το απολαύσουν, καθώς είχαν έρθει για λίγες μέρες και τα παιδιά τους με τα εγγόνια τους.
➔ΚΙ ΕΚΕΙ που περνάγαμε πολύ ωραία, όλα ξαφνικά άρχισαν να γκρεμίζονται…
➔ΠΑΡΑ τον διπλό εμβολιασμό και παρά τη συνεχή χρήση της μάσκας, ο Γεράσιμος και η Μιμίκα κατέβηκαν μια μέρα στο Αργοστόλι για ψώνια και κόλλησαν κορονοϊό…
➔Η ΜΙΜΙΚΑ θεραπεύτηκε γρήγορα, αλλά ο Γεράσιμος αρρώστησε βαριά και μεταφέρθηκε αεροπορικώς, μέσα σε «κάψουλα», σε ΜΕΘ της Πάτρας.
➔ΕΚΕΙ μετά από απεγνωσμένες προσπάθειες, τρεις μέρες πριν την γιορτή του έχασε τη μάχη για τη ζωή, μαζί και τις διακοπές που ονειρευόταν…
➔ΚΑΛΟ να είναι αυτό, το μεγαλύτερο, ταξίδι σου, Κάπτεν μου, και καλή αντάμωση στην Αλλη Ζωή!
