Με αίσθημα ευθύνης, τοποθετήθηκα χθες Τετάρτη 18 Ιουνίου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση για τη σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, στο πλαίσιο των διαδικασιών του άρθρου 86 του Συντάγματος, για την προκαταρκτική εξέταση υποθέσεων που σχετίζονται με το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Μίλησα όχι μόνο ως βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου, αλλά ως πολίτης που σέβεται το κράτος δικαίου και τιμά τον πόνο των συμπολιτών του. Μπροστά σε μια εθνική τραγωδία, η Πολιτεία οφείλει να σταθεί με σεμνότητα, δικαιοσύνη και σοβαρότητα — όχι με πολιτική εκμετάλλευση του συλλογικού τραύματος.
Δυστυχώς, παρατηρούμε τις τελευταίες εβδομάδες να καλλιεργείται ένα επικίνδυνο μείγμα θεσμικής μυθοπλασίας και ποινικού λαϊκισμού. Δεν είναι απλώς λάθος να βαφτίζουμε την πολιτική ανεπάρκεια ως ποινικό αδίκημα. Είναι θεσμικά επικίνδυνο να μετατρέπεται ο Ποινικός Κώδικας σε εργαλείο πολιτικής στοχοποίησης. Η κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, για παράδειγμα, είναι ιστορικά και νομικά ιερή· δεν μπορεί να εκφέρεται ελαφρά τη καρδία — ούτε να χρησιμοποιείται ως ρητορικό καταφύγιο για την εκτόνωση της οργής.
Τόνισα πως η Δικαιοσύνη δεν είναι όργανο κοινωνικής εκδίκησης. Δεν απονέμεται με βάση τις δημοσκοπήσεις, ούτε δικάζει στα τηλεπαράθυρα. Αποδίδεται μόνο από τον φυσικό δικαστή, με τεκμήρια, νομική ακρίβεια και πίστη στους θεσμούς. Είναι θεμελιώδες σε κάθε ευνομούμενη Δημοκρατία να διαχωρίζουμε την πολιτική ευθύνη από την ποινική ενοχή. Η σύγχυση αυτή οδηγεί σε θεσμική απαξίωση — και αυτή την απαξίωση, δεν θα την επιτρέψουμε.
Στη μνήμη των θυμάτων, δεν αρμόζει ούτε η υπεκφυγή, ούτε η δημαγωγία. Χρέος μας είναι η λογοδοσία — όχι η στοχοποίηση. Η εθνική τραγωδία πρέπει να μετατραπεί σε εθνική αυτογνωσία, σε ώθηση για μια Πολιτεία πιο δίκαιη, πιο ασφαλή, πιο ανθρώπινη.
Η Νέα Δημοκρατία δεν κρύφτηκε. Δεν επένδυσε στο «σύνδρομο της συγκάλυψης». Στάθηκε με θεσμική υπευθυνότητα, υπερασπιζόμενη το αυτονόητο: την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την αναλογικότητα του νόμου και την αλήθεια των θεσμών. Και το επανέλαβα καθαρά: η ευθύνη που μας αναλογεί, δεν είναι ευθύνη επικοινωνιακής διαχείρισης. Είναι ευθύνη πατριωτική.
Σε εποχές οδύνης, οι λαϊκισμοί μπορεί να κερδίζουν εντυπώσεις. Αλλά αυτό που κρίνεται είναι το μέλλον της ίδιας της Δημοκρατίας. Κι αυτό το μέλλον απαιτεί νηφαλιότητα, θεσμική συνείδηση και πολιτικό θάρρος.
Με βαθιά συνείδηση του θεσμικού μου ρόλου, θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι το κράτος δικαίου — όχι με συνθήματα, αλλά με συνέπεια.
Ολόκληρη η παρέμβασή μου στον ακόλουθο σύνδεσμο:
https://www.youtube.com/watch?v=m9_eQpxUUPs&t=4s
Παναγής Καππάτος
Βουλευτής Κεφαλονιάς & Ιθάκης
