Παλαιότερα, τα άτομα με κινητικά, φυσικά και νευρολογικά προβλήματα αισθάνονταν τον κοινωνικό αποκλεισμό, ο οποίος αν και είναι υπό αμφισβήτηση, περιλαμβάνει στην σημασία του ένα ευρύ πεδίο εννοιών όπως τις διάφορες ανισότητες. Ένα από τα μεγαλύτερα κύματα αυτών κατατάσσεται η ομάδα των αναπήρων. Οι ανάπηροι αποκλείονταν από κάθε συμμετοχή, όπως οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική ζωή και βρίσκονταν στο περιθώριο της κοινωνίας. Η περιθωριοποίηση όμως, όσο περνούσαν τα χρόνια άλλαζε. Η αντιμετώπιση των ατόμων με αναπηρία άλλαξε ριζικά από την αντιμετώπιση των ανθρώπων του περιβάλλοντός τους. Στην σημερινή εποχή, η ειδική μεταχείριση απασχολεί καθημερινά πολλές ομάδες ανθρώπων που αγωνίζονται με όλο τους το είναι να είναι προτεραιότητα και καθήκον της κοινωνίας να φροντίζει και να μεριμνά για τα άτομα αυτά. Τα βήματα προόδου καθιστούν το αναπηρικό κίνημα να κατέχει τις τελευταίες δεκαετίες αναγνώριση, θεσμικά δικαιώματα, εφαρμογή προγραμμάτων και κοινωνική ενσωμάτωση.
Η αγήραντη προσπάθεια των παντοειδών επιστημών(εκπαιδευτικών, εφευρετικών, χημικών, μαθηματικών, φυσικών, αστρονομικών) αρραγώς συνδεόμενων φύτεψαν και αενάως εκτρέφουν το αγλαόκαρπον δένδρο της μετουσίασης (μετάλλαξη) των ποικίλων φυσικών και νευρολογικών προβλημάτων στα άτομα αυτά τα πάσχοντα, σε ενδυνάμωση και εξισορρόπηση της διαβίωσης με αυτήν των κοινών ανθρώπων (Cruikshank, 1976b).
Η σωτήρια επινόηση της κατασκευής του τροχοκαθίσματος είναι απαύγασμα της Συμπεριληπτικής Εκπαίδευσης συνεπικουρούμενης της Ιατρικής και Τεχνολογικής Επιστήμης. Η δημιουργία και αξιοποίηση αυτής της επινόησης του τροχοκαθίσματος ύστερα από επίμονη ακμάζουσα βελτίωση των συναρμοδίων επιστημών (Τεχνολογική, Ψυχιατρική, Ιατρική και Εκπαιδευτική), μετάλλαξε την ανικανότητα και παραγκωνισμό των ατόμων με φυσικά προβλήματα και νευρολογική ανεπάρκεια σε ολβιότητα τους και την ποθητή τους ένταξη στο κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό σύνολο.
Κορύφωση την νέας τεχνολογίας της σύγχρονης εποχής αποτελεί η τοποθέτηση στο σκελετό των γυαλιών του Στήβεν Γουίλιαμ Χόκινγκ (S.W. Hawking) οπτικής ίνας την οποία ενεργοποιούσε καθισμένος στο τροχοκάθισμα, όπου ήταν στηριγμένη ειδική οθόνη, κουνώντας τον εναπομείναντα μυ στο δεξιό του μάγουλο αξιοποιώντας άριστα την ενεργητική του. Η ίνα αυτή διαδραμάτιζε ιδιόρρυθμο ρόλο ποντικιού στον υπολογιστή του, με τον οποίο ο ίδιος μπορούσε να πληκτρολογεί επιλεκτικά γράμματα και αριθμούς στην οθόνη, ουτώς ώστε να μπορεί να επικοινωνεί e-mail, να μιλά με μια φωνή εγκαταστημένη στο λογισμικό του προσωπικού του Η/Υ(Isaac Newton, 1642-1727).
Επιβλητός από την φύση των δυσκολιών ή των ασθενειών των ατόμων με κινητικά προβλήματα ή εγκεφαλική παράλυση εγγενών ή επίκτητων, πρέπει να θεωρηθεί ο πραγματισμός αλλαγών ή τροποποιήσεων των συνθηκών φυσικής προσβασιμότητας. Κατά τον Στασινό (2020), η επικρατούσα αρχή της Συμπεριληπτικής ή Ολικής Εκπαίδευσης επιβάλλει στα άτομα αυτά στη συντριπτική τους πλειοψηφία να εγγράφονται και να εκπαιδεύονται στα γενικά σχολεία, εφόσον διασφαλίζονται οι απαραίτητες συνθήκες σχολικής συμβίωσης και συνεκπαίδευσης, με ειδική υλικοτεχνική υποδομή. Αυτή να είναι προσαρμοσμένη σε όλες τις δραστηριότητες και εκφάνσεις της διαβίωσης τους ούτως ώστε να συνεχίζουν την ζωή με αστείρευτη δύναμη και αισιοδοξία στο μέλλον.
Ο/Η συνοδός πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του πάσχοντος για να μετριάζει αποδοτικά στον πάσχοντα την εν γένει συμπεριφορά της. Να τον/την διακρίνει το μειλίχειο ύφος, η υπομονή, να είναι δυνατός πρόσχαρος στις μετακινήσεις των ατόμων αυτών. Επίσης, να εκπληρεί με ευγένεια και σύνεση τις εκάστοτε απαιτήσεις για τις οποίες είναι συμβεβλημένος/η. Να τον περιποιείται στην καθαριότητα, την εμφάνιση του και να αποβάλλει κάθε είδος δυστροπίας, η οποία πολλές φορές είναι ικανή να επιφέρει επιδείνωση της κατάστασής του με απρόβλεπτα και δυσάρεστα αποτελέσματα. Έτσι η αγαστή συνεργασία τους θα αναπτερώσει την ψυχολογία του, την καλή διάθεση για να πετύχει πιο εύκολα και σίγουρα τον σκοπό του. Η μίσθωσή της να είναι φυσικά αντάξια της προσαρμοσμένης εργασίας.
Οι καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί επιστήμονες επινοούν και εμπεδώνουν προσιτά και εξειδικευμένα προγράμματα (Πολυχρονοπούλου, 2013), ύστερα από εξονυχιστική διασταύρωση των συναφών λειτουργειών και εμπειριών από διάσημους επιστήμονες και φιλοσόφους παγκοσμίως. Καθιστούν την τάξη των εκπαιδευτηρίων αστείρευτη πηγή ελπιδοφόρων προτάσεων και ιταμών πεποιθήσεων, οι οποίες αποτελούν το λυσάρι των ασκήσεων των ασθενών.
Αυτοί εμφυτεύουν και εκτρέφουν αγλαόκαρπα δένδρα στους ασθενείς, ασχολία σε εργαστήρια, συμμετοχή σε σεμινάρια, προβολή ταινιών και προτζέκτορα παντοείδους αναγκαίου περιεχόμενου, παρακολούθηση διαλέξεων, ώστε να έχουν πλήρη εικόνα στα τεκταινόμενα γύρω τους. Γενικότερα, η συμμετοχή τους στον αθλητισμό αποτελεί ισχυρό όπλο αποδοχής της κινητικής αναπηρίας τους και ταυτόχρονα της αυτοπεποίθησή τους. Σημαντικό το όφελος συμμετοχής διαχρονικά, καθώς βοηθά πολύτιμα τόσο στην ψυχική όσο και στην σωματική τους υγεία, στην κοινωνικοποίηση και την ομαλή βελτίωση της ζωής τους.
Σύμφωνα με τον Στασινό (2020), θα υπάρχει Συμπερίληψη στην θεατρική σκηνή, ροπής και μουσικό πανόραμα, στέρεα αναρρίχηση στα ανώτατα ακαδημαϊκά και πολιτικά αξιώματα. Η σύμπλευση της οικογενειακής(συγγενείς, φίλοι) συμπεριφοράς στα άτομα με κινητικά προβλήματα με την επιστημονική συμπεριληπτική εκπαίδευση αποβαίνει θρέψη της ανετοποίησης των κινήσεων στο τροχοκάθισμα και βελτιώνεται τόσο η αρχιτεκτονική διαμόρφωση του σπιτιού όσο και η ταχεία εξέλιξη των ηλεκτρικών εγκαταστημένων εξαρτημάτων πάνω στο τροχοκάθισμα και δίνουν την εντύπωση χώρου κάψουλας επανδρωμένων πυραύλων. Οι καρποί των οποίων βιταμινίζουν το σθένος τους με απώτερο σκοπό την παροχή ολβιότητας.
Η εικόνα ανήκει σε πολίτες της Άρτας.
*Αναπληρώτρια Εκπαιδευτικός Δημοτικής Εκπαίδευσης
**Το παραπάνω άρθρο υποβλήθηκε σε εργασία στα πλαίσια του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Πανεπιστημίου Λευκωσίας και Πατρών
