ΜΙΑ ΦΟΡΑ κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό σε ένα νησί. Εκεί ζούσαν λίγοι κάτοικοι και ΤΡΕΙΣ μεγάλες οικογένειες.
Κάποτε αποφάσισαν να φτιάξουν τη διοίκηση αυτού του χωριού για τα μάτια του κόσμου.
Μπήκαν λοιπόν υποψήφιοι από όλο το χωριό για να υπάρχει ισότιμη εκπροσώπηση. Ένας από κάθε σπίτι.
Όμως ΤΡΕΙΣ οικογένειες έβγαιναν και ξανάβγαιναν στην εξουσία, γιατί τον υποψήφιο της καθεμιάς τον ψήφιζε φυσικά όλη η οικογένειά του αλλά και το μεγάλο σόι του…..
Επίσης αυτές οι ΤΡΕΙΣ οικογένειες άλλαζαν και τις διαδικασίες με διάφορα τεχνάσματα, όπως για παράδειγμα την ποσότητα σταυρόν επάνω στο ψηφοδέλτιο, όπως επίσης και τους εκλογικούς καταλόγους με δεκάδες αποθανόντες και αποχωρήσαντες από την μικρή κοινωνία του χωριού…
Το πιό κορυφαίο που είχαν κάνει, είχαν ΒΓΑΛΕΙ έναν υποψήφιο μέσα από την λίστα (είχαν καταλάβει ότι αυτός θα είναι ο νικητής) έτσι ώστε να μην μπορεί να συμμετάσχει στην εκλογική αναμέτρηση.
Επίσης οι ΤΡΕΙΣ οικογένειες έπρεπε να αναζητήσουν ξυλοπόδαρα. Εύκολα εγκατέλειπαν την ιδεολογία τους και ευρίσκοντο αγκαλιά με πολιτικούς ταγούς που πολεμούσαν όχι γιατί τους ενέπνευσαν αλλά γιατί τους χρησιμοποιούσαν για την εδραίωση τους στην εξουσία. Δεν είχαν καταλάβοι οι άμοιροι ότι ήταν υπηρέτες της ιδεολογίας και του στόχου αυτής. Φούσκωναν σαν παγώνια, έκαναν τις δουλειές τους χωρίς να δίνουν αναφορά και χωρίς ποτέ να κάνουν αυτοαξιολόγηση. Ηταν οι ντόπιοι Λουδοβίκοι.
Έτσι λοιπόν αυτοί έκαναν ότι ήθελαν και διοικούσαν φασιστικά το χωριό.
Το χωριό είχε αρχίσει να μαραζώνει και να χάνει κάθε ελπίδα ….
Μέχρι που λαός αντιλήφθηκε τα έργα, την πανουργία και τους σκοπούς τους. Αποφάσισαν λοιπόν να εισβάλλουν στη Βαστίλη γιατί στο αίμα τους κυλούσε ακόμη η Δημοκρατία, η Αξιοκρατία και η Ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο για όλους.
Ώσπου μια μέρα ήρθε ένας νέος κάτοικος να μείνει στο χωριό άκουγε τους βιοπαλαιστές χωριανούς που έκλαιγαν και έλεγαν τα παράπονα τους.
Τους μάζεψε όλους και τους εξήγησε, όταν έρθουν οι επόμενες εκλογές θα διαλέξετε έναν εκπρόσωπο που θα είναι κοινός υποψήφιος για όλες τις μικρές οικογένειες του χωριού και θα τον ψηφίσετε όλοι.
Επίσης θα αλλάξετε και τον παράνομο κανονισμό της σταυροδοσίας, από δύο ή τρεις ή τέσσερις σταυρούς που βάζατε μέχρι τώρα και θα βάζετε στο κάθε ψηφοδέλτιο από μια ψήφο.
Εννοείται ότι θα ελέγχετε και την λίστα των ψηφοφόρων έτσι ώστε να μην υπάρχουν μέσα σε αυτή αποθανόντες και αποχωρήσαντες…
Και το αποτέλεσμα ήταν αυτές οι μικρές οικογένειες να βγάλουν έντιμα το νικητή του χωριού.
Ο νικητής των εκλογών αυτών συγκέντρωσε τόσους ψήφους που και οι τρεις οικογένειες μαζί δεν μπορούσαν να καλύψουν μιας και είχαν τρεις υποψηφίους να ψηφίσουν. Έτσι η εξουσία πέρασε δίκαια στα χέρια των φτωχών χωρικών και ο νέος εκλεγμένος διοίκησε για πολλά – πολλά χρόνια με τιμιότητα το χωριό.
Έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…!!!!
