«Θέλω να ξαναγυρίσω έστω και για μιά στιγμή στο ωραίο μου θρανίο», λέει ο διάσημος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, σε μήνυμα που έστειλε στην αθηναϊκή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» (30/10/2019), με αφορμή την πρόταση του αντιπεριφερειάρχη Σταύρου Τραυλού να μετονομαστεί το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αργοστολίου σε «Μίκης Θεοδωράκης» προς τιμήν του συνθέτη, που, όπως ήδη έχουμε γράψει (Βλ. «Η» 24/10/2019, αρ.φ 7160) αποφoίτησε από το εν λόγω Δημοτικό.
«Συγκινήθηκα βαθιά όταν είδα ότι στο Δημοτικό Σχολείο στο Αργοστόλι δόθηκε το όνομά μου. Και βέβαια το θυμάμαι σαν να ήταν χθες», γράφει ο μεγάλος συνθέτης στο μήνυμα που έστειλε στην αθηναϊκή εφημερίδα.
Ολόκληρο το μήνυμα του Μίκη Θεοδωράκη έχει ως εξής:
«Συγκινήθηκα βαθιά όταν είδα ότι στο Δημοτικό Σχολείο στο Αργοστόλι δόθηκε το όνομά μου. Και βέβαια το θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Τον αυστηρό διευθυντή κύριο Σταματάτο και τη δασκάλα μας την κυρία Ελλη, που δεν με άφηνε να πάω στην τουαλέτα και τα …έκανα επάνω μου. Και μετά, η μαμά μου με μάλωνε. Ημουν πολύ άτακτος. Τόσο πολύ, που ο κύριος Σταματάτος με περίμενε στην πόρτα και με την “βίτσα” μου χτυπούσε προκαταβολικά τα χέρια. Γιατί με χτυπάτε; τον ρωτούσα. Κι’ εκείνος μου φώναζε θυμωμένος, γι’ αυτό που θα κάνεις!
Οταν στα 1949 ήμουν στην Μακρόνησο, τι να δω; Τον κ. Σταματάτο να κάνει βόλτες ανάμεσα στους δύο γιούς του και συμμαθητές μου. Πήγα και του φίλησα το χέρι και του είπα “Σας συγχωρω για όλο το ξύλο που μου δώσατε. Οπως βλέπετε, είχατε δίκιο”. Και του έδειξα το συρματόπλεγμα.
Απέναντι από το σχολείο μας υπήρχε ένα κλειστό σπίτι με παραδεισένιο κήπο. “Μην πλησιάζετε”, μας έλεγαν, “γιατί έχει φαντάσματα”. Στην μάντρα αυτού του “στοιχιωμένου” σπιτιού υπήρχε ένα μεγάλο πεύκο και εμείς χαράζαμε τα ονόματά μας στον κορμό του. Μετά τους σεισμούς στο Αργοστόλι, είδα ότι το πεύκο είχε μείνει όρθιο μαζί με τα ονόματά μας!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που ήρθε ο δεπότης και κάθισε στην έδρα. Μας έβαλε να περνάμε μπροστά του και να τραγουδάμε μια στροφή από ένα τραγούδι. Διάλεγε τις καλύτερες φωνές και το καλύτερο μουσικό αυτί. Έτσι βρέθηκα στο παρεκκλήσι της μητρόπολης, με τον δεσπότη να μας μαθαίνει τους ύμνους της Μεγάλης Παρασκευής.
Την πρώτη χρονιά τους ψάλαμε όλοι μαζί. Ομως τον επόμενο χρόνο με διάλεξε να πω σόλο το “Ω γλυκύ μου έαρ”. Αυτούς τους ύμνους τους έχω βάλει στο τρίτο μέρος της Τρίτης Συμφωνίας μου. Και όταν τους ακούω από της Χορωδίες και τις Ορχήστρες, η σκέψη μου γυρνά στο πολυαγαπημένο μου σχολείο, τότε που όλα για μας τα παιδιά ήταν φωτεινά και ωραία!
Αν ήμουν καλά, θα ήθελα να ξαναγυρίσω έστω και για μια στιγμή στο ωραίο μου θρανίο… Αγαπητά μου παιδιά, σας αγαπώ και σας …ζηλεύω. Και εύχομαι να ζήσετε με υγεία, με αγάπη και καλοσύνη και να γίνεται καλύτεροι από εμάς για το καλό της αγαπημένης μας πατρίδας.
Σας χαιρετώ,
Μίκης Θεοδωράκης»
Αθήνα, 27.10.2019»
