Η δημοτική Αρχή άναψε επισήμως το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην κεντρική πλατεία του Αργοστολίου. Όμως, τη λαμπρή αυτή τελετή σκίασε η ανεπίσημη δήλωση του κ. Ρουχωτά για καπέλωμα από τον α/ρχο Σαμούρη. Έπειτα, βεβαίως και επισήμως, τη διέψευσε και έτσι όλα προχώρησαν λαμπρά με την ευχή του Α/ρχου για φωτεινή ζωή σε όλους μας και τον κ. Ρουχωτά, ως άλλος Άλκης Στέας, να παρουσιάζει τα γιορτινά δρώμενα. Γεγονότα που πάλι αποδεικνύουν τη φαιδρότητα προσώπων καθώς μέλημα τους είναι να πάρουν τα εύσημα από τον δήμαρχο. Ακόμα και σε μια τέτοια συγκυρία ο πολιτικός ναρκισσισμός επικράτησε.
Εν τω μεταξύ, δελτίο Τύπου του κ. Μιχαλάτου κατακεραυνώνει τον ΣΥΡΙΖΑ που τόλμησε να τον κρίνει. Αναφέρει πως: α) «Αποτελεί γενική παραδοχή και αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η δημοτική περιουσία ανήκει σε όλους τους δημότες». Μάλλον ξεχνάει πώς η Δημοτική περιουσία στην Πλατεία Μπακογιάννη «ανήκει», από όταν εξελέγη, σε κάποιους δημότες που ο ίδιος έχει επιλέξει. β) «Θα ήθελα να επισημάνω ότι η Δημοτική Αρχή Μιχαλάτου λαμβάνει πάντα υπόψη της τη βούληση και το όραμα των τοπικών κοινοτήτων και σε καμία περίπτωση δεν λειτουργεί αυθαίρετα»: Πότε έκανε διάλογο και άκουσε τις προτάσεις των τοπικών κοινοτήτων; Σε ποιο σημείο της απόφασης λήφθηκε υπόψη η τοπική κοινωνία της Λακήθρας; Στο σημείο αυτό μάλλον ο δήμαρχος έχει χιουμοριστική διάθεση. Αν δεν λέγεται αυθαιρεσία η απόφαση αυτή, τότε οι λέξεις χάνουν το νόημά τους.
Τελικώς, δεν εξήγησε, δεν απαρίθμησε, ποιες είναι οι μέχρι τώρα ενέργειές του που αποδεικνύουν τη βούλησή του για αξιοποίηση της Δημοτικής Περιουσίας για το κοινό όφελος και όχι παραχώρησης για οικονομικά ιδιωτικά συμφέροντα. Αν εννοεί τις θέσεις εργασίες που θα δημιουργηθούν, είναι γνωστές τοις πάση οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στις ιδιωτικές μεγαλοεπιχειρήσεις. Εν κατακλείδι και ο ΣΥΡΙΖΑ συκοφάντης κατά τον δήμαρχο είναι, που θέλει να βάλει φρένο σε αυτό το μεγαλεπήβολο αναπτυξιακό σχέδιο.
«Ο τόπος μας είναι μικρός και όλα φαίνονται»: Τάδε έφη Μιχαλάτος. Όντως είναι πολύ μικρός και όλοι γνωριζόμαστε παλαιόθεν. Γι’ αυτό ο πάνσοφος λαός επιμένει πως «ο λύκος κι αν εγέρασε, δεν άλλαξ’ η προβιά του».