Δεν γνωρίζω ποιο είναι το ποσοστό των επί του Πλανήτου Γη ανθρώπων που απορεί γιατί ζει και κινείται ακόμη στο πλανητικό μας σύστημα. To έγκλημα, οι ποικίλες αμαρτίες, οι δολοπλοκίες, οι αιμομιξίες, οι σεξουαλικές ανωμαλίες, οι κτηνοβασίες, οι φιλοδοξίες, οι κακουχίες και τόσα άλλα δεινά που κοσμούν τον σημερινό άνθρωπο -στην πλειοψηφία-, στη Γη, θα έπρεπε -Θεού υπάρχοντος-, να έχει καταστραφεί! Εμείς βαυκαλιζόμαστε πως η πιθανότητα στο σύμπαν, πλέον ημών προηγμένης ζωής, να είναι μηδενική ή με άλλες κατώτερες στα είδη δημιουργίες.
Δηλαδή θα έπρεπε να πέσει απάνω μας -ας πούμε ένας μεγάλος κομήτης, να μας καταστρέψει και να επιζήσουν μόνο, οι κατσαρίδες, τα σαλαβρύχια, οι χελώνες και οι τζίτζικες! Στη θάλασσα δε τα σαλάχι, οι σκορπιοί και τα μαλάκια!`Στον αέρα οι γλάροι και γτα κοράκια!
-Επίσης καταστρεπτικοί σεισμοί σ’ όλες τις ηπείρους, ακατάπαυστοι, πάνω από 10 Ρίχτερ, που θα σηκώνουν κύματα ύψους 60 μ.
-Ακόμη μιά απρόοπτη μεγάλη έκρηξη στον Ηλιο και να καούμε σαν ποντίκια μέσα σε λίγα λεπτά!
-Να αυξηθούν αστραπιαία τα κουνούπια της Δυτικής όχθης του Νείλου και οι ακρίδες να καλύψουν την ατμόσφαιρα, χωρίς να αφήσουν φυτό ζωντανό.
-Να πέσουν απανωτές αρρώστιες, γρίπη, πανούκλα και λέπρα αθεράπευτη. Εμείς όμως εφησυχάζουμε και περιμένουμε μόνο τη Δευτέρα παρουσία.
-Να γίνει ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που κατά τας γραφάς θα ξεκινήσει από την Ανατολή. Και ερωτώ: Μήπως δεν έχει ξεκινήσει; Πόσες χώρες εμπλέκονται στις καταστροφές της Συρίας και των γύρω χωρών;
Ομως ο άνθρωπος -εκ φύσεως προικισμένος-, αδιαφορεί για κάτι τέτοιες πιθανές εξελίξεις. Δεν θέλει -κατά βάθος-, να πιστέψει σε κάτι μεγάλο κακό ό,τι μέλλει γενέσθαι!
Και συνεχίζει να προγραμματίζει πολύχρονα σχέδια προόδου, ανάπτυξης -όπως εμείς οι Ελληνες καλή ώρα-, με την συνρομή της Επιστήμης και της Τεχνολογίας που καθημερινά την ζωή μας βελτιώνουν.Ο χρόνος για αξίες πνευματικές και ψυχικές είναι ελάχιστος, παρόλο που έχει ορατά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της υλικής προόδου! Το περιβάλλον προσβάλλεται βάναυσα. Μεγάλη αδιαφορία! Τα καθημερινά σχεδόν φυσικά ακραία φαινόμενα (κυκλώνες, σίφουνες, πλημμύρες, κ.λπ.) ξεχνιούνται σύντομα!
Ως πότε θα συνεχιστεί αυτή η αλήθεια και η αδιαφορία μας; Πάντως, εμείς οι υπερήλικες δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε όταν και εάν συμβεί το μεγάλο κακό, ελπίζοντας πως …θα λήξει αθόρυβα η θητεία μας! Οι νεότεροι, ας όψεσθε…
