
(Κάποιες πολύ απλές σκέψεις)
Δεν είναι η Γή (μας) ο μόνος πλανήτης που περιπλανάται στο σύμπαν, ακολουθώντας συγκεκριμένη τροχιά! Τα επί των άλλων πλανητών -εάν υπάρχουν-, πλάσματα, εκτιμώ πως θα διαφέρουν από εμάς και πως θα υπακούουν στους Νόμους της φύσης των, γιατί θα τους θεωρούν προϊόντα σοφίας, συνεπέστατα, απαραβίαστα, χωρίς ουδεμίαν παραβίασιν!
Στη Γή -όπως είναι γνωστόν σ’ όλους-, δημιουργήθηκαν πλάσματα ποικίλα, εκατομμύρια, στο ζωϊκό βασίλειο. Στην αρχή τρομερά εις μέγεθος και δύναμη, μη υπαρχούσης της παρουσίας του ανθρωπίνου είδους!
Κάποια εποχή -θέλετε με βάση της θεωρίας της εξέλιξης των ειδών, θέλετε από πέραν πάσης φαντασίας Δημιουργό, όπως ο ταπεινός πιστεύω, εμφανίζεται το ανώτερο πλάσμα ο «άνθρωπος»!
Αρχικά υπό λίαν αγρίαν μορφήν που υπήκουε μόνο σε δυό ανάγκες.
Την αυτοσυντήρηση και την αναπαραγωγή, την διαιώνιση του είδους!
Προϊόντος του χρόνου -καίτοι η ανθρωποφαγία ήταν πάρα πολλές φορές αναπόφευκτη- με την αύξηση της δυναμικής του μυαλού του, άρχισε να αντιλαμβάνεται να συνθέτει κάποιους στοιχειώδεις δεσμευτικούς κανόνες, κοινωνικής ζωής, και οικογενειακού δεσμού. Σιγά-σιγά, θαυμάζοντας το ουράνιο στερέωμα, άρχισε να πιστεύει πως κάποιοι-κάποτε θα το έφτιαξαν, ό,τι δεν πρέπει να είναι τυχαίο. Ετσι κατέληξε στην πίστη ύπαρξης επιτελείου εκ πολλών Θεών αλλά με ανθρώπινες αδυναμίες…
Μετά -πάντοτε με την αλματώδη διεύρυνση του εγκεφάλου του, κατέληξε στην πιθανότερη άποψη πως το σύμπαν, προέρχεται από μίαν ασυλλήπτου μεγέθους δύναμη και μόνον, του Θεού!
Υπάρχουν αναφοραί παρουσίας και επέμβασης του Δημιουργού στα πλάσματά Του, τα ανώτερα (Μωϋσής), που επικοινωνούν με αυτόν και δέχονται εντολές για την ορθή πορεία Του!
Προ δύο χιλιάδων χρόνων εμφανίζεται στη Γή, ο υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός που στην ολιγόχρονη ζωή του δίδασκε συνεχώς τις αρετές και τους Νόμους που πρέπει ο άνθρωπος να ασπάζεται και η προς αυτούς προσήλωση απεδείχθη περιτράνως με την αποδοχή του επί του σταυρού «θανάτου» Του και την εκ Θεού προέλευσή Του!
Ο άνθρωπος, έκτοτε, ακολουθεί τον δύσβατον δρόμον του Θεού, αλλά και του άλλου, του εύκολου, του κατηφορικού, μη δεχόμενος την δέσμευσιν σε έναν. Ετσι τον βλέπουμε να ρέπει προς το καλό, αλλά και στο καταστροφικό κακό.
Την εποχήν εκείνην όμως, ήτο υπάκουος προς τον ρόλον εκάστου των δύο φύλων καθόσον η δημιουργία οικογένειας, που οι ψυχικές του δυνάμεις περιέβαλαν με φροντίδα, ενδιαφέρον και βεβαιότητα της διαδοχής του, του έδινε τη δύναμη.
Με την «εξέλιξη», την ανάπτυξη του Πολιτισμού, της Πολιτικής ως βασικής κοινωνικής ανάγκης της ευρύτερης κοινωνίας, αρχίζει να εκφυλίζεται και έρεπεν και προς την γεύση, την απόλαυση της ανωμαλίας.
Φθάνουμε στο σημείο -πρόσφατα σχετικώς-, οι ανώμαλοι να καταλαμβάνουν δεσπόζουσες θέσεις σ’ όλους του Τομείς, ακόμη και στους επιστημονικούς.
Δοξάζονται, χαίρονται και θέλουν, σχεδόν επιβάλλουν, να τους μάθουν, να τους ακολουθήσουν ακόμη και οι …φυσικοί!
Φυσικά η ανοχή, της «προηγμένης» κοινωνίας -κυρίως στην Αμερική και Ευρώπη-, όχι μόνον δεν τους απορρίπτει, δεν τους περιθωριοποιεί, δεν τους εντοπίζει, αλλά τους ανέχεται -τουλάχιστον- επί ίσοις όροις!
Δημιουργούνται και οίκοι ανοχής ανδρών, του ισχυρού-δημιουργικού φύλου. Βελτιώνοντας, προχωρούμε στην απόλαυση της κτηνοβασίας. (Η ανώτερη κοινωνία της Γερμανίας πρωτοστατεί). Στη συνέχεια, ευλογείται η «συμβίωση» και η απόκτηση τέκνων που θα μάθουν πως θα διαχωρίζουν τον «μπαμπά» και τη «μαμά», χωρίς να κάνουν λάθος…
Και τώρα-τώρα τελευταία καταλήγουμε -δεν υπάρχει άλλο σκαλοπάτι-, στην επισημοποίηση 3ου φύλου!
Και λέω, στο φίλο μου το Θανάση:
- Δηλαδή, ωρέ, εσύ με την κάτασπρη γενειάδα σου και τον μεγάλο μύστακά σου, θα πας στο Ειρηνοδικείο, να δηλώσεις -ταυτότητα-, με όνομα «Αθανασία»; Δεν σε παίρνει ο θάνατος καλύτερα;
▶︎︎ Αμα αισθανθώ την ανάγκη, γιατί να μην έχω αυτή τη δυνατότητα, εν ονόματι της ελευθερίας;
Και τελειώνοντας, ήθελα επ’ αυτού να γνώριζα: Τι λένε οι επιστημονικές οργανώσεις και κυρίως οι ιατροί;
Αλλά περισσότερο τι …λέει ή το θα πει και τι θα κάνει ο κ.κ. Ιερώνυμος, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Ακολουθεί την καθιερωμένην του…, με αναμονή της Τριακοστής εκάστου μηνός και της σιγής ιχθύος;
…Σιγανός παπάς. Μήπως όμως «θα έπρεπε» να αντιδράσει σφόδρα, φορώντας -φυσικά- τον Σταυρόν Του; να νουθετήσει τους εις το …Κυνοβούλιον Ελληνες με ασυλίας εκπροσώπους μας;
Που πάμε Κύριε; Που πάμε «άνθρωπε»;