Ως ΑΕΚτζής θαύμαζα πάντα τον Μίμη Παπαϊωάννου και ασφαλώς τον θεωρούσα ως τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της Χώρας μας.
Και μπορεί να μην με επηρέαζε σ’ αυτό το ότι ήμουνα φίλαθλος της Ενωσης. Αλλωστε ο Μίμης είχε αναδειχθεί κορυφαίος Ελληνας ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα από τη Διεθνή Υπηρεσία Στατιστικής Ποδοσφαίρου το 2000. Ενώ η Ρεάλ έκανε τα πάντα προκειμένου να τον εντάξει στην ομάδα της.
Το 1991 ένιωσα μεγάλη χαρά, όπως πολλοί Κεφαλονίτες, που είδαμε τον Παπαϊωάννου να αναλαμβάνει προπονητής στην ομάδα μας, τον Εύγερο, κάτι που σήμαινε ότι αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος δεν ήθελε «να το παίζει» διάσημος, αλλά προσπαθούσε να βοηθάει και τις μικρές ομάδες. Είχε μεγαλείο ψυχής. Ηταν κάτι που τον έκανε ξεχωριστό και βλέπαμε ότι δικαίως τον έχουμε στην καρδιά μας.
Πριν από μερικά χρόνια τον είχα συναντήσει στη Νάουσα (δίπλα στο χωριό του, τη Νικομήδεια Ημαθίας) που είχα πάει για το Συνέδριο Ιδιοκτητών Επαρχιακών Εφημερίδων και θυμηθήκαμε τον Εύγερο, αλλά και τη διάθεση που είχε για επενδύσεις στην Κεφαλονιά.
– Τη λατρεύω την κεφαλονιά, είναι από τα ωραιότερα μέρη, μου είπε.
Τώρα ο κορυφαίος Μίμης ταξιδεύει στους Ουρανούς και σίγουρα θα έχει πρώτη θέση στην ομάδα του Παραδείσου.
