➔ΝΑΙ, ασφαλώς «δεν πειράζει» και δεν ενοχλεί τόσο, αν ο κάθε ηλικιωμένος είναι ή δείχνει να είναι, πολύ γηρασμένος, έστω και υπέρ το δέον κουρασμένος, από το βάρος της ζωής της ίδιας! Ίσως και αναμενόμενον, για την γενιά του!
➔ΕΣΤΩ!
➔ΟΤΑΝ όμως ο ΝΕΟΣ άνθρωπος είναι τόσο κατηφής, τόσον αφηρημένος, τόσο μελαγχολικός, τόσο προβληματισμένος, τόσο «πιεσμένος» και όντως απελπισμένος, με τα ασήκωτα βάρη τα οποία ΑΛΛΟΙ του εφόρτωσαν στο σαρκίον και στην ψυχήν του, όταν νοιώθει τόσον πρόωρα κουρασμένος, από την ζωήν απογοητευμένος, χωρίς όνειρα, χωρίς ελπίδα ουσιαστικής δημιουργίας στην ίδια την γενέτειράν του, πολύπλευρα και ολικά γηρασμένος, τότε, ΤΟΤΕ, αυτό, τούτη η θλιβερή, η τόσο σκληρή, οδυνηρή πραγματικότητα, που ολοφάνερη την βλέπω γύρω μου να …«κραυγάζει» για βοήθεια, με ΣΚΟΤΩΝΕΙ !
➔ΜΕ ΚΑΝΕΙ να νοιώθω τόσον “άχρηστος”, επειδή τόσο λίγα έκανα ή ακόμα μπορώ να κάνω, προκειμένου να αλλάξω αυτήν την θανατηφόρον Πορείαν, την οποίαν τόσοι επίορκοι, ανεύθυνοι, επιπόλαιοι και συμφερεοντολόγοι Πολιτικοί μας, επί τόσα χρόνια, επί τόσες δεκαετίες, αδίστακτα «εδρομολόγησαν»!
➔ΦΥΣΙΚΟΤΑΤΑ, ομού μετά της τόσο καταστροφικής νοοτροπίας, της γενικότερης «αδυναμίας» και της άθλιας “στρατηγικής” που είχε και πολύ «πιστά» ακολούθησε η γενιά μας, με αυτές τις ολέθριες συνέπειες για τους σημερινούς, αλλά και -αναπόφευκτα πλέον- για τους αυριανούς Νέους μας !!!
