O κατά πολλούς μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών, Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, άφησε την τελευταία του πνοή στις 25 Νοεμβρίου, μετά από καρδιακή ανακοπή. Μετά από μια πολύ γεμάτη ζωή, με δόξα, χρήμα και καταχρήσεις, ο Αργεντίνος που πέρασε στην ιστορία για το απαράμιλλο ταλέντο αλλά και τις ιστορίες εκτός γηπέδων, δεν είναι πια εδώ. Αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια, πρόσφατα είχε χειρουργηθεί στο κεφάλι αλλά παρά την επιτυχημένη επέμβαση, για εκείνον είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου…
Είναι εκατομμύρια οι λέξεις που θα γραφτούν για εκείνον – και δικαίως. Άλλωστε τα δικά του 60 χρόνια, άλλοι άνθρωποι ίσως να χρειάζονταν και περισσότερες από 100 ζωές για να τα ζήσουν… Και τι σημασία έχει πια αν ήταν ο καλύτερος όλων των εποχών; Στην πραγματικότητα δεν είχε ακόμη και όταν βρισκόταν ανάμεσα μας. Για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους, ήταν και θα παραμείνει έναν τεράστιος παίκτης, που τους χάρισε αναμνήσεις μιας ζωής. Και στο τέλος αυτό μετράει. Όσα έκανε έξω από το γήπεδο, κατά βάση είχαν αντίκτυπο στον ίδιο και στους πολύ οικείους του. Αποτελεί σίγουρα τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή-ροκ σταρ που έζησε ποτέ, μαζί με τον Τζορτζ Μπεστ. ‘Έφυγαν’ ακριβώς την ίδια μέρα…
Σε αυτό το κείμενο, ας θυμηθούμε δύο χαρακτηριστικές στιγμές του, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με την Ελλάδα. Μια φορά ως ποδοσφαιριστής και άλλη μια ως προπονητής της εθνικής Αργεντινής. Στην πρώτη περίπτωση πρέπει να πάμε στην δεκαετία του ’90, όταν οι διεθνείς μας αντιμετώπισαν τον Ντιεγκίτο στο χορτάρι για το Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ.
Ήταν Τρίτη 21 Ιουνίου του 1994, όταν Ελλάδα και Αργεντινή παρατάχθηκαν στον αγωνιστικό χώρο του Φόξμπορο της Βοστώνης. Ο αείμνηστος Αλκέτας Παναγούλιας παρέταξε μία 11άδα με πολλούς ποδοσφαιριστές άνω των 30 ετών (Μήνου, Αποστολάκης, Κολιτσιδάκης, Μανωλάς, Καλιτζάκης, Τσαλουχίδης, Νιόπλιας, Σαραβάκος, Κωφίδης, Τσιαντάκης – 46′ Μαραγκός, Μαχλάς – 59′ Μητρόπουλος), σε μία προσπάθεια να επενδύσει στην εμπειρία. Όμως οι Αργεντίνοι ήταν μια άλλη ιστορία και δεν συγχώρησαν. Προηγήθηκαν μόλις στο 2′ με τον Μπατιστούτα και εν τέλει έφτασαν εύκολα στην επιτυχία με το ευρύ 4-0.
Στο συγκεκριμένο παιχνίδι ο Μαραντόνα πέτυχε το τελευταίο του γκολ με την Εθνική Αργεντινής… Στο 60′ με το αριστερό έκανε το 3-0, με τον Μπατιστούτα να τελειώνει το ματς με χατ-τρικ. Η εικόνα του Μαραντόνα να φεύγει χαμογελαστός για το αντιντόπινγκ κοντρόλ που θα τελειώσει την καριέρα του, είναι ίσως από τις πιο χαρακτηριστικές της ιστορίας του.
“Ξέρεις τι παίκτης θα ήμουν χωρίς την κοκαΐνη; Θα ήμουν και γαμώ τους ποδοσφαιριστές. Θα ήμουν ένα φαινόμενο. Αισθάνομαι να έχω ζήσει 80 χρόνια, γιατί αυτά που έκανα δεν ήταν φυσιολογικά. Ήθελα να ξεπεράσω το στρες και την πίεση από τη σωματική και ψυχολογική κόπωση. Πίστεψα ότι η κοκαΐνη θα με ανακούφιζε. Δεν είχα δίκιο, αλλά δεν είχα τις δυνάμεις να αντισταθώ. Έπαιρνα κοκαΐνη με ουίσκι για μέρες και έπαιζα την Κυριακή”, είχε δηλώσει σε μια από τις εξομολογήσεις του.
Την δεύτερη φορά που ο ‘D10S’ βρέθηκε απέναντι στην Ελλάδα, ήταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στη Ν. Αφρική, ως προπονητής πλέον της εθνικής Αργεντινής. Η ‘αλμπισελέστε’ με τον Λιονέλ Μέσι στη σύνθεση της επικράτησε με σκορ 2-0, χάρη σε τέρματα των Ντεμιτσέλις (77′) και Παλέρμο (89′). Αξέχαστη θα μείνει η κόντρα του Μαραντόνα με τον Καραγκούνη στο πρώτο μέρος, όταν ο δεύτερος ζήτησε fair play από τον Μέσι και ο πρώτος του επιτέθηκε φραστικά.
“Του διαμαρτυρήθηκα για fair play για μια φάση στο πρώτο ημίχρονο και του είπα δεν είναι σωστό αυτό που έγινε. Είχε ενοχληθεί πολύ και του εξήγησα, αλλά στο τέλος ζήτησε συγγνώμη γιατί κατάλαβε το λάθος του. Όταν παίζω δεν κοιτάω ονόματα. Απλά τους βλέπω ως αντιπάλους και αυτό και τον Μέσι και όλους”, είχε υποστηρίξει ο Γιώργος Καραγκούνης, αποκαλύπτοντας πως στο τέλος του παιχνιδιού ο Ντιεγκίτο του ζήτησε συγγνώμη για το περιστατικό…
Η καρμική σχέση του Μαραντόνα με την Ελλάδα συνεχίστηκε όταν ήρθε ξανά στη χώρα μας τον Ιανουάριο του 2005, αυτή τη φορά ως προσκεκλημένος του Ολυμπιακού και μάλιστα έγινε μέλος του πειραϊκού συλλόγου. Επανέλαβε την επίσκεψη του στο Φαληρικό γήπεδο στη φιέστα πρωταθλήματος των ‘ερυθρολεύκων το 2006. Πριν από λίγους μόλις μήνες είχε ποστάρει στο instagram μια φωτογραφία του από το ‘Γεώργιος Καραϊσκάκης’, όπου ανταλάσσει πάσες με τον Ριβάλντο, προκειμένου να ευχηθεί χρόνια πολλά στον Βραζιλιάνο, ενώ ανάλογα είχε ευχηθεί και στους Πειραιώτες σε ένα ποστάρισμα του Εστέμπαν Καμπιάσο.
Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ο Αργεντίνος σούπερ σταρ, ένας ανεπανάληπτος μύθος του ποδοσφαίρου, δεν είναι πια εδώ…
(Γιώργος Περπερίδης-Contra)