
ΔΕΝ με ανησυχεί τόσο το περιβόητο Χρέος μας προς τους αγαπητούς Πιστωτές μας, όσο η μονίμως ανερχόμενη ΕΞΑΡΤΗΣΗ μας, από τα ίδια τα προϊόντα τους!
Η «παγιωμένη» πλέον ανικανότητά μας να παραγάγουμε, έστω και αρκετά για τις ανάγκες μας …σκόρδα ή …κρόμμυα!
ΧΩΡΙΣ να αναφερθώ στις αυξανόμενες εισαγωγές μας σε…βελόνες πλεξίματος …δακτυλήθρες …μανταλάκια …κουβαρίστρες και …καρφίτσες για να …τσιμπιόμαστε, προκειμένου να βεβαιωνόμαστε, κάθε φορά, ότι όντως μας συμβαίνουν όσα μας συμβαίνουν κατά την τελευταία δεκαετία και ότι δεν τα «ζούμε» στον ύπνο μας, ως αναπόφευκτους …εφιάλτες!!!
Αξιοζήλευτα απαθέστατος!!!
ΔΕΝ δείχνει να απογοητεύεται, πολλώ δε μάλλον να απελπίζεται, ο μέσος (σκεπτόμενος;;) Έλληνας, όταν ακούει να “ανταλλάσσονται” μεταξύ κατόχων Υψηλών Θώκων Πολιτικών μας και Υψηλόβαθμων Λειτουργών της Δικαιοσύνης μας, τα γνωστά, άκρως λυπηρά!!
ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ …«αξιοζήλευτα»
ΑΠΑΘΕΣΤΑΤΟΣ! Όπως …συνήθως!!
Καλό αυτό; Πολύ κακό;
TI, ακριβώς, μας …«λέει»;
ΚΑΛΗ σας ημέρα!!