→ ΔΕΝ εορτάζουν μόνο τα… δίποδα! Εορτάζουν και τα αγαπημένα μας τετράποδα, οι πιστοί μας φίλοι, πολλά των οποίων μας δίνουν τόσο πολλά, ενώ μας ζητούν τόσον ολίγα!
→ ΚΑΛΟΝ να ενθυμούμεθα, ότι τουλάχιστον κάποια από αυτά διαθέτουν μεγαλύτερη νοημοσύνη από τις… αφεντιές μας!
→ Μην… προσβληθείτε! Είναι γεγονός!
→ ΑΝ, αφιερωθεί μία σελίδα και σε αυτά τα υπέροχα, τόσο χρήσιμα τετράποδα, πολλά εξ’ αυτών πολύ και μέχρι θανάτου τους αφοσιωμένα σε εμάς, τα εν πολλοίς… αχάριστα δίποδα, υποθέτω ότι κάθε άλλο παρά υπερβολή… αχρείαστη, τούτη η πράξη θα χαρακτηρισθεί!
→ ΕΙΝΑΙ γεγονός, ότι κάποια, τουλάχιστον από τα κατοικίδια ζώα, όπως ο σκύλος για ένα σύντομον παράδειγμα, τιμούν πολύ περισσότερον από εμάς τους ανθρώπους, την φιλία, την αγάπη, την αφοσίωση, την αναγνώριση της οφειλόμενης ευγνωμοσύνης, την θυσία, την αυτοθυσία!
→ ΤΟ ΔΙΠΟΔΟΝ, ενίοτε ή… τακτικότατα, «δαγκώνει» το χέρι που του προσφέρει. Ο σκύλος, το τετράποδον, ποτέ!
→ Ακόμα και αν τον κακομεταχειρισθεί, ή ουδέν πλέον του προσφέρει ο άνθρωπός του!
→ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ, πειραματισθείτε, ως προς τα πιο πάνω, με κάποιον στον οποίον «μια ζωή», πολλά επροσφέρατε! Διακόψετε την προσφορά σας επ’ ολίγον, και θα… διαπιστώσετε την… διαφορά, από το τετράποδον!
→ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, απαιτεί! Δεν ικανοποιείται εύκολα! Τα θέλει όλα δικά του! ΟΛΑ, ει δυνατόν! Οι υπόλοιποι, ας… πεθάνουν! Δεν χορταίνει ποτέ! Ζώον δίποδον και αχόρταγον!
→ ΟΤΑΝ ακόμα και το λιοντάρι, αφού ικανοποιήσει την πείνα του, αφήνει τις… ύαινες, κάτι να φάνε κι’ αυτές!
→ Το τετράποδον, να ικανοποιήσει την διατροφικήν του ανάγκη και μόνον ζητά! Λίγο φαγητό, λίγο νερό!
→ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
→ ΑΣ μην τα σκοτώνουμε στον δρόμο, με την ανεύθυνη οδήγησή μας!
→ ΑΣ μην τα κακομεταχειρισθούμε, όπου ασυνόδευτα τα δούμε!
→ ΑΣ μην τα εγκαταλείπουμε τραυματισμένα, πεινασμένα, διψασμένα, απελπισμένα!
→ ΑΣ μην λησμονήσουμε ότι πλάσματα του Δημιουργού μας είναι και αυτά, όπως και οι… αφεντιές μας!!!
