➙ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΝ ΙΟΥΝΙΟΝ, σας εύχομαι!
➙ΕΛΠΙΖΕΤΕ, είναι το σημερινό μήνυμά μου! ΕΛΠΙΖΕΤΕ!!!
➙ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ από σκέψεις παρήγορες! Σκέψεις οι οποίες θα απαλύνουν σωτήρια, τις οπωσδήποτε αρκετά «θολές», από τους μαζικούς «βομβαρδισμούς» ανησυχητικών Νέων, ψυχές μας!
Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα του γέροντος, στην πιο κάτω ζωντανή, απόλυτα αληθινή, μαρτυρία μου, αυτήν συνομιλητού μου γέροντος, ο οποίος με τίποτα δεν «επέτρεψε» στις όποιες αντιξοότητες της πολυτάραχης ζωής του, να του αφαιρέσουν την ζωογόνον ΕΛΠΙΔΑ!
➙ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗΝ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ!!!
(Με το δικό μου «μέτρο»):
«Υπάρχουν δύσκολες στιγμές,
που θέλω να ξεχνάω,
στην θύμηση τους θλίβομαι,
ειλικρινά πονάω».
Ο γέρος περιέγραφε,
το δράμα του, τον πόνο,
που όμως κι’ αν τον «πλήγωσε»,
ήταν για λίγο μόνο!
«Σφίγγω τα δόντια… προχωρώ,
ακόμα αναπνέω,
δεν ντρέπομαι, ομολογώ,
πολλές φορές πως… κλαίω…
Είδα πολλά στα χρόνια μου,
καρδιές τραυματισμένες,
ερείπια στο δρόμο μου,
ζωές διαλυμένες!
Επίστεψα κάποιες φορές,
το τέλος είχε φθάσει,
δεν θα μπορούσε το κακό,
κάποτε να περάσει!
Κι’ όμως, ακόμα
και για ‘με
βγήκε η ηλιαχτίδα,
έλαμψε, ζωντανεύοντας
μέσα μου την ελπίδα!
Δεν έπεσα! Κρατήθηκα!
Με την ψυχή στο στόμα,
εκ νέου αγωνίστηκα,
ΕΙΧΑ ΖΩΗ ΑΚΟΜΑ!
Προτρέπω όπου κι’ αν βρεθώ:
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ,
ΣΕ ΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΤΙΓΜΗ,
ΚΙ’ ΑΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΒΡΕΘΟΥΜΕ»!!!
