Αν δι’ υμάς τους κοινούς θνητούς -που δυστυχώς δεν θ’ αξιωθούμε να αγιάσουμε-, ισχύει το ανωτέρω δίδαγμα των προγόνων μας, δια τον κ.κ. Ιερώνυμο και εορτάσαντα Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος, τι να πούμε; Τι να πούμε, τι; Θα είναι υπερβολή αν κάποιοι -μηδέ εμού εξαιρουμένου-, ισχυριστούν ότι η πράξη του, να παρουσιαστεί με κεκρυμμένον τον Σταυρό -του μαρτυρίου του Ιησού Χριστού-, δεν αποτελεί προδοσίαν της πίστεως; Πως η πίστις του είναι μειωμένης αντοχής και ενδεχομένως -καθ’ υπερβολήν-, ολίγον θεατρινίστικη; Εφοβήθη και επικράνθη από τις «άθλιες» συνθήκες ζωής των Μουσουλμάνων λαθρομεταναστών της Λέσβου, ενώ οι εκεί Ελληνες -τώρα μάλιστα με τους σεισμούς-, έχουν ζωή χαρισάμενην; Μήπως υπέθεσε πως θα θεωρηθεί «ρατσιστής», οπότε θα αντιμετωπίσει στο εδώλιον τον πέλεκυν της Δικαιοσύνης;
Αν ένας Ιμάμης παρουσιάζετο σε σύναξη Χριστιανών, με ανά χείρας το κοράνιον, θα του απαγορεύαμε την είσοδο;
Τι φαινόμενα εμφανίζονται καθημερινά -ανατριχιαστικά-, σ’ αυτή τη Χώρα; Ποιός καταστροφικός σεισμός -πολύ μεγαλύτερος απ’ αυτούς του Αιγαίου-, θα μας αφυπνίσειν -είτε μέρα είτε νύχτα-, για να μην έχουμε απώλειες; Να …σωθούμε!
Δεν αξιώνω να τύχω απαντήσεων, τις γνωρίζω πολύ καλά…
ΥΓ. «Η πίστη αν δεν κάνει έργα, είναι νεκρή».
ΙΑΚΩΒΟΣ
