Το σχέδιο του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για ανασχηματισμό και εκλογές. Μεγάλες αλλαγές, όλα τα ονόματα

Αλέξης Τσίπρας

 

Διορθωτικός ανασχηματισμός τον άλλο μήνα – Μεγάλος τέλος Μαΐου – Ποια τα «αγκάθια» της κυβέρνησης μέχρι την έξοδο από τα μνημόνια .

Oσοι είχαν ποντάρει σε έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό στις 25 Ιανουαρίου- στην 3η δηλαδή επέτειο από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ- μάλλον είναι χαμένοι. Και αυτό όχι τόσο επειδή την ίδια ημερομηνία οικειοποιούνται και άλλοι, εκτός ΣΥΡΙΖΑ πλέον, αλλά από το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μεταβίβασε τις αρμοδιότητες του παραιτηθέντος υφυπουργού Παιδείας Κώστας Ζουράρι στον Υπουργό Κώστα Γαβρόγλου. Εάν επρόκειτο να κάνει ανασχηματισμό άμεσα δεν θα προέβαινε σε αυτή την κίνηση.

Αν δούμε και το πρωθυπουργικό πρόγραμμα του Ιανουαρίου θα οδηγηθούμε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι εντός του μηνός, ανασχηματισμό δεν θα έχουμε παρότι οι περισσότερες πληροφορίες τον ήθελαν αμέσως μετά το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης στο Eurogroup της 22ας Ιανουαρίου. Ωστόσο το διήμερο 25-26 του μηνός ο Αλέξης Τσίπρας θα βρίσκεται στο Νταβός για το κορυφαίο διεθνές οικονομικό φόρουμ. Κατά συνέπεια οψόμεθα εις Φεβρουάριον.

Σύμφωνα με όλες τις συγκλίνουσες πληροφορίες ο ανασχηματισμός αυτός θα είναι διορθωτικός, καθώς θα συμπληρωθεί η θέση του Κώστα Ζουράρι αλλά και θα αμβλυνθούν ορισμένες στρεβλώσεις που παρατηρούνται στην προώθηση του κυβερνητικού έργου. Για παράδειγμα η θέση του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα θεωρείται επισφαλής καθώς έχει συγκεντρώσει την μήνι πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Ως πιθανοί αντικαταστάτες του φέρονται ο Δημήτρης Βίτσας και ο Γιάννης Μπαλάφας. Πυρά συγκεντρώνει και η Υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου την οποία οι περισσότερες πληροφορίες φέρουν να αντικαθίσταται με- ενδεχομένως- διάδοχο τον Νίκο Φίλη τoν οποίoν όμως ο πρωθυπουργός ίσως τον φυλάει για μετά…

Η περίπτωση αποχώρησης του υπουργού Οικονομίας Δημήτρη Παπαδημητρίου δεν συγκεντρώνει μεγάλες πιθανότητες αυτή τη στιγμή καθότι εκκρεμούν θέματα επενδύσεων κυρίως από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Σε τελική ανάλυση ο ανασχηματισμός του Φεβρουαρίου- με όσες πιθανότητες συγκεντρώνει να γίνει- δεν πρόκειται να είναι θεαματικός καθώς βασικοί υπουργοί όπως οι Τσακαλώτος, Καμμένος, Κοτζιάς δεν φαίνεται να μετακινούνται.

Απομένουν πια δύο χρονικά σημεία για να γίνει ένας μεγάλος δομικός ή εκλογικός ανασχηματισμός. Και αυτά είναι ο Ιούνιος του 2018, αφού θα έχει ξεκαθαριστεί και η θέση του ΔΝΤ, αν δηλαδή επιμείνει να έρθουν πιο μπροστά τα μέτρα (αφορολόγητο συντάξεις) ή τον Σεπτέμβριο μετά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια.

Εδώ θα κάνουμε μία μικρή παρένθεση και θα σημειώσουμε μία αναφορά του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε στον Real FM: «Δεν με αφορούν ιδιαίτερα» είπε «οι εδώ και πολλές φορές λανθασμένες εκτιμήσεις της αντιπολίτευσης για την ημερομηνία των εκλογών. Έχω δηλώσει επανειλημμένως ότι αυτές δεν θα είναι το ‘18 θα είναι το ‘19 στο τέλος της συνταγματικά κατοχυρωμένης θητείας της κυβέρνησης. Και αυτό γιατί όχι μόνο τότε θα είναι ευνοϊκότερες οι συγκρίσεις σε σχέση με το που ήμασταν και πως θα παραδώσουμε τη χώρα, αλλά κυρίως γιατί η χώρα χρειάζεται να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη σε σχέση με τους εταίρους, άρα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και αυτή η κυβέρνηση μπορεί να την παράσχει».

Είναι γνωστό στους παροικούντες στο Μαξίμου ότι ο Αλέξης Τσίπρας και οι λεγόμενοι προεδρικοί θεωρούν ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν στο τέλος της τετραετίας το φθινόπωρο του 2019 και στη χειρότερη τον Μάιο του ίδιου χρόνου μαζί με τις ευρωεκλογές. Και αυτό γιατί κατά την άποψή τους θα έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς το κυβερνητικό έργο στον τομέα της οικονομίας καθώς θα έχουν και τα περιθώρια ενδιαμέσως να προβούν σε βελτιωτικές κινήσεις με πρώτη την προσπάθεια μετάθεσης τουλάχιστον, αν όχι ματαίωσης, του μέτρου της μείωσης των συντάξεων.

Από την άλλη οι κομματικοί προτιμούν οι εκλογές να γίνουν νωρίτερα, πιστεύοντας ότι ο χρόνος φθείρει, για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να κρατηθεί στο δικομματικό παιχνίδι διατηρώντας υψηλά ποσοστά έστω και αν ηττηθεί από τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου. Είναι η τάση που δεν επιθυμεί να συνεχιστεί αύριο η συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου θεωρώντας ότι βλάπτει συνεχώς το αριστερό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ.

Έχοντας αυτή την εικόνα Αλέξης Τσίπρας κάνει τους σχεδιασμούς του τόσο για το μεγάλο, τον εκλογικό ανασχηματισμό, όσο και για το χρόνο των εκλογών. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο ανασχηματισμός θα αναγγελθεί μετά την έξοδο από τα μνημόνια που αναμένεται στις 22 Αυγούστου και χρονικά τον προσδιορίζουν τον Σεπτέμβρη. Ωστόσο έγκυρες πηγές επιμένουν ότι Αλέξης Τσίπρας θα πραγματοποιήσει μεγάλο ανασχηματισμό στα τέλη Μαΐου ή τον Ιούνιο του 2018, έχοντας ολοκληρώσει την προετοιμασία για την έξοδο έτσι ώστε το καλό κλίμα που επέρχεται να πιστωθεί στη νέα κυβέρνηση. Και καθώς οι αποχωρήσεις Τσακαλώτου και Παπαδημητρίου θεωρούνται δεδομένες θα ακολουθήσει ντόμινο ανακατατάξεων με αρκετούς υπουργούς να φεύγουν, άλλους να αλλάζουν υπουργεία και αρκετούς επίσης να εισέρχονται σε μία κυβέρνηση, που θα φανεί αν είναι και εκλογική από το εύρος πολλών περιοχών της χώρας, που θα καλύπτουν τα μέλη της.

Έτσι θεωρείται πιθανό να γίνουν αλλαγές, αν στο μεταξύ δεν έχουν γίνει κάποιες στον διορθωτικό ανασχηματισμό του Φεβρουαρίου, στα υπουργεία Οικονομικών (Τσακαλώτος), Οικονομίας (Παπαδημητρίου), Ναυτιλίας (Κουρουμπλής), Ενέργειας (Σταθάκης), Πολιτισμού (Κονιόρδου), Εσωτερικών (Σκουρλέτης), Αγροτικής Πολιτικής (Αποστόλου) Δικαιοσύνης (Κοντονής) Ψηφιακής Πολιτικής (Παππάς) Υποδομών(Σπίρτζης) Μεταναστευτικής Πολιτικής (Μουζάλας). Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη η απομάκρυνση όλων των προαναφερθέντων υπουργών από την κυβέρνηση αλλά και αλλαγή υπουργείων για κάποιους από αυτούς. Πιθανότητα αλλαγών υπάρχει και για την αντιπροεδρία της κυβέρνησης (Δραγασάκης) καθώς -όσο και αν φαίνεται απίθανο- για το Υπουργείο Παιδείας (Γαβρόγλου).

Τα εύκολα και τα δύσκολα

Καθώς αύριο Δευτέρα κλείνει και τυπικά με το Eurogroup το θέμα της 3ης αξιολόγησης και αποφασίζεται η εκταμίευση του τελευταίου ποσού για τη χώρα και με δεδομένο ότι η κατά την τελευταία ψήφιση των προαπαιτουμένων της στη Βουλή, η κυβερνητική πλειοψηφία βγήκε ενισχυμένη αφού αριθμεί πλέον 154 βουλευτές με την ένταξη της κυρίας Θεοδώρας Μεγαλοοικονόμου από την Ενωση Κεντρώων τα χέρια του Αλέξη Τσίπρα μοιάζουν περισσότερο λυμένα για να μπορέσει να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του.

Ωστόσο στην πορεία αυτή μέχρι τις εκλογές ή έστω μέχρι το μεγάλο ανασχηματισμό υπάρχουν εμπόδια τα οποία μπορούν, ενδεχομένως και υπό προϋποθέσεις, να εκμεταλλευτούν και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις. Ένα από αυτά είναι οι πλειστηριασμοί που αποτελούν πρόσφορο έδαφος αντιπολίτευσης τόσο για το ΚΚΕ όσο και κυρίως για τη Λαϊκή Ενότητα (Λαφαζάνης), την Πλεύση Ελευθερίας (Ζωή Κωνσταντοπούλου) και άλλες συλλογικότητες που εντείνοντας τις κινητοποιήσεις τους θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν το κλίμα. Αυτό που θα εντείνει περισσότερο την πίεση κυρίως το νέο νόμο για τις απεργίες, και εφόσον φανεί ότι λειτουργεί ιδιαίτερα αντιαπεργιακά, θα είναι το ΚΚΕ και ο εργατικός βραχίονας του το ΠΑΜΕ.

Προσφυγικό και «Μακεδονικό» είναι δύο πεδία αναμφίβολα δύσκολα για τον Αλέξη Τσίπρα με το δεύτερο όμως να αποδεικνύεται λυτρωτικό σε περίπτωση εξεύρεσης λύσης, πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο μετά και τις τελευταίες εξελίξεις και τις προτάσεις Νίμιτς. Εδώ υπάρχουν κυρίως οι έξωθεν πιέσεις – ΗΠΑ και ΕΕ – που μπορεί να λειτουργήσουν κατευναστικά τόσο για τη Νέα Δημοκρατία όσο και για το κυβερνητικό εταίρο Πάνο Καμμένο. Το βέβαιο είναι ότι οι Αμερικανοί θέλουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ το καλοκαίρι. Το προσφυγικό είναι ένα ασφυκτικό πρόβλημα για τη χώρα καθώς δεν μπορεί πλέον να αντέξει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα νησιά, δεν μπορεί να ελέγξει τις μεταναστευτικές ροές διότι την κάνουλα ελέγχει ο Ερντογάν από την ικανοποίηση των ορέξεων του οποίου θα εξαρτηθούν πολλά καθώς η Τουρκία αναμφισβήτητα αποτελεί μία τεράστια πλέον – σε σχέση με την Ελλάδα – οικονομική δύναμη.

Ενα σοβαρό θέμα παρότι έχει υποβαθμιστεί, θεωρείται η τέταρτη αξιολόγηση που θα ξεκινήσει τον Μάρτιο και θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί ως τον Ιούνιο, αφού περιλαμβάνει και αποκρατικοποιήσεις δηλαδή πωλήσεις τμημάτων των ΔΕΚΟ όπως ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και άλλες που σίγουρα θα αποτελέσουν πεδίο αντιπαράθεσης εξ αριστερών. Και τέλος, ο δρόμος προς την έξοδο από τα μνημόνια και πώς θα είναι στρωμένος. Θα είμαι καθαρός; Θα περιέχει λακκούβες σαν την πιστοληπτική γραμμή στήριξης ή θα είναι στρωμένος με αγκάθια που σημαίνει συνεχείς δεσμεύσεις, εξαρτήσεις, πιέσεις και μέτρα με μοχλό πίεσης το χρέος;

Αυτό το δύσκολο σταυρόλεξο του 2018 ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του θεωρούν ότι μπορεί να λυθεί χωρίς ιδιαίτερες απώλειες έτσι ώστε φτάνοντας τον Ιούνιο να επιχειρήσει το μεγάλο ανασχηματισμό – εκλογικό ή όχι θα το δούμε – και να εκπέμψει το μήνυμα στο μεγάλο αντίπαλό του, Κυριάκο Μητσοτάκη: «Να δεις τι σου ‘χω για μετά».

(kontranews.gr)