Βουτιά στην Ιστορία! Η συνέντευξη του Κων. Μητσοτάκη που ήθελε να προβληθεί μετά το θάνατό του. Δόθηκε εφ’ όλης της ύλης στον Α. Παπαχελά και χρειάστηκαν 6 μήνες

Υπό τον απαράβατο όρο να προβληθεί μόνο μετά τον θάνατό του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πριν από δέκα χρόνια είχε παραχωρήσει μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.

Η συνέντευξη προκειμένου να περατωθεί χρειάστηκαν 6 μήνες, ενώ η καταγραφή της είναι 30 ώρες. Ο πρώην πρόεδρος αυτή τη φορά μίλησε ανοιχτά στον Αλέξη Παπαχελά και δεν δίστασε να απαντήσει για όλους και για όλα.

Πρόκειται για αναλυτική αναδρομή του πρώην πρωθυπουργού στα πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν την Ελλάδα από το 1960 και μετά.

Στην έκτακτη εκπομπή του ΣΚΑΪ με παρουσιαστή τον Παύλο Τσίμα και καλεσμένους τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΣτΕ, Παναγιώτη Πικραμμένο και τον πρώην υπουργό Γιάννη Παλαιοκρασσά, παρουσιάστηκε ένα πολύ μικρό απόσπασμα από την συνέντευξη, με την υπόσχεση ότι θα ακολουθήσουν και άλλες εκπομπές στις οποίες θα προβληθεί όλο το υλικό με την συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο εκλιπών.

«Ποτέ δεν υπολόγισα το πολιτικό κόστος. Είχα την πολιτική άνεση γιατί ποτέ δεν υποσχέθηκα τίποτα στον λαό. Το μόνο που είχα πει προεκλογικά ήταν ότι θα βελτιώσω το επίπεδο του ελληνικού λαού, αλλά αυτό θα γίνει με περισσότερη δουλειά. Αυτό ζήτησα. Το θέμα του ΟΤΕ  δεν ήταν μείζον θέμα, το θέμα του ΟΤΕ ήταν μείζον και κατέληξε να είναι μείζον, διότι ενεπλέκοντο τα ιδιωτικά συμφέροντα τα οποία σε τελική ανάλυση έριξαν την κυβέρνηση…Η κυβέρνηση μας δεν συμβιβάστηκε, καθόλου και η οποία είχε το θάρρος να παίρνει τις αποφάσεις που ωφελούσαν τον τόπο, κατά την δική μας κρίση βέβαια, αλάθητοι δεν ήμαστε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν κάναμε κανέναν συμβιβασμό ούτε για συναισθηματικούς λόγους, φιλικούς και πολύ περισσότερο γι’ ότι τυχόν είχαμε επηρεαστεί από αντιπαροχές», σημείωσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Οπως είναι φυσικό είχε αναφερθεί και στις σχέσεις του με τον Ανδρέα Παπανδρέου: «Με τον Ανδρέα δεν είχαμε ποτέ στενές επαφές. Όποτε όμως το απαιτούσε η περίσταση, σε περιόδους κρίσιμες για τη χώρα, δεν δίστασα να επικοινωνήσω μαζί του για να υπάρξει συνεννόηση και λύση».

Μια από τις δυσκολότερες αποφάσεις που κλήθηκε να λάβει ήταν η ιδιωτικόποιηση των αστικών συγκοινωνιών στην Αθήνα: «Δυσκολότερη ιδιωτικοποίηση από τα ΚΤΕΛ δεν υπήρχε. Έπρεπε να απολυθούν 7.500 άνθρωποι οι οποίοι είχαν συνδικαλιστική υποστήριξη και είχαν δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Είχα πρόβλημα τότε διότι στην κυβέρνηση αυτή δεν συμφωνούσαν όλοι στην δική μου τακτική. Υπήρχε πάντοτε η πτέρυγα η μια, η οποία στην ουσία ήταν η παλιά καραμανλική, η παλιά ελληνική δεξιά η οποία δεν συμφωνούσε τουλάχιστον στην έκταση και τους ρυθμούς που εγώ ήθελα».

Τέλος, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον τρόπο με τον οποίο ασκούσε τα καθήκοντά του: «Το πρωί όταν έφτανα στο γραφείο είχα ήδη μια εικόνα της όλης κατάστασης, της χώρας. Σήκωνα το κόκκινο τηλέφωνο και μιλούσα με πολλούς υπουργούς, λέγοντάς τους τι να κάνουν. Στη συνέχεια μιλούσα και πιο κάτω. Σε προέδρους, διευθυντές, συγκαλούσα συσκέψεις. Διηύθυνα σαν τον μαέστρο της ορχήστρας. Η πολιτική ήταν πολιτική κυβερνητική, δεν ήταν πολιτική προσώπου».

(iefimerida.gr)