Η πλέον διασυρμένη, ηλικιωμένη της Κεφαλονιάς

Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ
τ. Δήμαρχος

Τ ι κι αν έχουν γραφτεί τόσες πυκνογραφημένες σελίδες «πάνω από 7.500», για την υπεράσπισή της, διότι η παρουσία της στη ζωή αποβλέπει από τη γέννησή της -και την «συνεχίζει»-, στην προσφορά συγκεκριμένης χρήσης -όχι φυσικά για αναπαραγωγή ή άλλη ευκόλως εννοουμένην παροχή και χρήση-, τι κι αν έλαβαν χώραν αμέτρητες αψιμαχίες στην Πολιτική Διοίκηση του Νομού, τι κι αν έγιναν διαδηλώσεις, τι κι αν έγιναν συγκεντρώσεις, τι κι αν κλείστηκε η κυκλοφορία δια την σωτηρίαν της, το Στρατοδικείο, το Κ.Α.Σ., την κατεδίκασε ομοφώνως εις ισόβιον περιορισμόν!

Να δίνει -συγκεκριμένα-, το «παρών» σε σκύλους και πεζούς. Ναι! Ναι! Πρόκειται -όπως καταλάβατε-, για τη Δεβοσέταινα! Tης επουλώσανε τα τραύματα, της βάλανε νάρθηκες, της δώσανε φάρμακα για να αναρρώσει, να αποκατασταθεί η υγεία της και να μπορέσει να ζήσει εις τους αιώνας των αιώνων τη προκαταβολική έγκρίσει του φιλτάτου ημών ευεργέτου, του εγκέλαδου!
Αυτοί οι ΚΑΣιανοί, εραστές των αιθέρων, κακόβουλοι απέχοντες των προβλημάτων της εποχής, δειλοί, βρωμοκατσαρίδες του παντορροϊκού αλλά …μορφωμένοι, εξετίμησαν με τις παραπάνω παροχές Υπηρεσιών, την μέλλουσα ζωή αυτού του λίθινου εξαίρετου τεχνικού έργου, εκ των μοναδικών στην Ελλάδα! Αυτά τα διπλώματα τους θα ήσαν πιο χρήσιμα αν τα χρησιμοποιούσαν δια την έμψησιν αυγωμένων ρεγγών ή δι’ άλλην καθημερινήν υγιεινήν που χρησιμοποιούνται σε όλον τον κόσμο, όταν μάλιστα είναι «γνήσια» και όχι πλαστά, όπως συμβαίνει πολλές φορές.
Η γλώσσα μου έχει μαλλιάσει -όπως λέμε-, και δε μπορώ να μασήσω στερεές τροφές. Τρώω μόνον νερόσουπες.
Πολυλογάμε, πολυγράφαμε ό,τι τα τεχνικά έργα κατασκευάζονται -κατά περίπτωσιν-, για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπών. Πολλές είναι οι χρήσεις -εν προκειμένω-, των Γεφυρών και ονομάζονται, οδογέφυρα, πεζογέφυρα, υδατογέφυρα, σιδηροδρομική κ.λπ. Η Δεβοσεταινα -πανάκριβο έργο για την εποχή του-, κατεσκευάσθη για εξυπηρέτηση πεζών και οχημάτων της Εποχής, αλλά και με προοπτική! Κανένα τεχνικό έργο δεν προσθέτει κάλλος στο περιβάλλον, ακόμη κι αν είναι από …χρυσόν! Πάντοτε το προσβάλλει ήπια ή βάναυσα! Αφαιρέστε τη γέφυρα -με την φαντασία σας-, από τον περίφημο κόλπο τ’ Αργοστολίου, για να αντιληφθείτε πόσο ωραιότερος θα ήταν με την απουσία της.
Με την πρόσφατη επισκευή της γέφυρας, θα έπρεπε να προβλεφθεί τουλάχιστον μονοδρόμηση, συνεχούς ροής ελαφρών οχημάτων.
Ποιός μαθηματικός, ποιός οικονομολόγος θα καθίσει να υπολογίσει πόσα εκατομμύρια ευρώ χαλάστηκαν και θα χαλάνε -επ’ άπειρον-, φτωχοί άνθρωποι, επαγγελματίες, τουρίστες, ασθενείς, κ.λπ., περνώντας απ’ τον Κούταβο; Αστε που υπάρχουν -από μελέτη-, περιβαλλοντολογικοί περιορισμοί. Να τους αγνοήσουμε κι αυτούς; Ακόμη και η απώλεια του όποιου χρόνου, δεν μετράει; Ετσι είναι άθλιοι εκ των αθλιότερων…
Η άποψη για κατασκευή δεύτερης γέφυρας, εξυπηρέτησης πεζών και οχημάτων με διπλή κυκλοφορία, πέραν των ανυπάρκτων οικονομικών πόρων, θα αποτελούσε ένα πρωτοφανές έγκλημα ταπείνωσης και εξευτελισμού εις το έπακρον, του περιβάλλοντος! Θα ήταν δε το …ωραιότερο θέαμα κάθε ξένου επισκέπτη στο Νησί μας και προς δόξαν της Πατρίδος μας! Ας μην είμαι άδικος: «Θα πολλαπλασιαζόνταν τα έσοδά μας από τους τουρίστες».
Oι πινακίδες που θα τοποθετηθούν -άκουσα-, στην είσοδο και έξοδο της γέφυρας επιτρέπουν την διέλευση πεζών-σκύλων! Γιατί πάλι αυτή η αδικία; Δεν πρέπει να γράφουν, και των συγγενών αυτών; Δηλαδή αλεπούδων, λύκων και τσακαλιών;
Τώρα οι μεν πέζοί άνδρες έχουν την ευχέρεια να διοχετεύουν τα κάτουρά των δια του «οικείου αγωγού» των απ’ ευθείας στη θάλασσα, να τα βλέπουνε και ν’ ακούνε τις μπουρμπουλήθρες. Oι γυναίκες όμως πρέπει να διατηρούν εγκράτειαν… Oι σκύλοι πάντως θα κατουροχεζοβολούνε άνετα στο κατάστρωμα! Πλέον της ευωδίας μετά από λίγο καιρό, αυτά τα προϊόντα θα δημιουργήσουν βλάτηση με μανιτάρια και σπαράγγια! Θα γίνεται σκοτωμός «Ποιος θα τα πρωτοπάρει».

«Τι να πούμε, τι;», που λέει και το οικείον άσμα;
Πιστεύω πως αν το θέμα μας ήταν εν γνώσει των «Θεσμών», θα είχαμε καλύτερη μεταχείριση, αν λάβουμε υπόψη και τα οφέλη από το 3ο Μνημόνιο!
Απαγορεύεται η ανάγνωση του παρόντος σχολίου μου από πάντα -σχετικώς-, αρμόδιον. Και τούτο, από σεβασμό για να τον προστατεύσω γι’ αυτό το κακό που έκανε στη γριά Δεβοσέταινα, γνώστης ων της ευαισθησίας και της Θείας αφοβίας του, ελπίζοντος δια την επιείκιαν της κρίσεως.

Υ.Γ.:
Δεν μπορώ να εξηγήσω τη σιγή των «Γεφυροπλήκτων»! Ασφαλώς, θα έχουν πάρει διδάγματα από τους σεισμόπληκτους, πλημμηρόπληκτους, πυρόπληκτους και «φαγόπληκτους» …που τιμούν Κυβερνήσεις της Ελλάδας δια την εκάστοτε στήριξη και προστασία των!
Βρε τι πάθαμεεε… Τι χώρα είν’ αυτή; Των θαυμάτων ή των ονείρων;