➔ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ οι διακοπές!
➔ ΜΑΖΙ τους, τα ατελείωτα θαλάσσια λουτρά, οι ηλιοθεραπείες, μέχρις …εγκαυμάτων, οι πρόχειροι και πρόσκαιροι ρομαντισμοί, οι συναισθηματισμοί και οι «εκτιμήσεις» υπό το φως της σελήνης, οι καταδικασμένες να μείνουν …ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, οι συμβιβασμοί με την ανίκητη μαγείαν της φύσης, τα …«όνειρα θερινής νυκτός»!
➔ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ η στιγμή του αδυσώπητου ρεαλισμού!
➔ ΌΤΑΝ θα «ακουσθεί», πάλι και πάλι, η αναπόφευκτη ιαχή-προσταγή, της μοναδικά αδιάψευστης Πραγματικότητος: «Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του»!
➔ ΤΟ ΚΟΥΠΙ, του πολύπαθου «Ιστιοφόρου», της σημερινής, πολύπλευρα προβληματικής, για πάρα πολλούς οδυνηρότατης καθημερινότητος …περιμένει!
➔ ΤΑ …πανιά του «σκάφους» που λέγεται Ελλάδα, αχρηστεύθησαν προ πολλού! «Εκακοποιήθησαν» βάναυσα από …μούτσους, που εθεωρούσαν εαυτούς …καπεταναίους!
➔ Απαιτείται προσπάθεια, τουλάχιστον …αιώνος ενός, προκειμένου να σηκωθούν πάλι ακέραια, λειτουργικά, αποδοτικά!
➔ ΔΙΕΛΥΘΗΣΑΝ βλέπετε, από την κακομεταχείριση, σε πλεύσεις μακροχρόνιες, χωρίς καπεταναίους, χωρίς …μπούσουλα κανέναν, χωρίς προορισμόν!
➔ AYTO παρέμεινε! Το …κουπί! Το ΚΟΥΠΙ!
➔ «ΚΑΤΕΡΓΑ» σωστά, τουλάχιστον για τους περισσότερους!
➔ Για τούτο και το του …«κατεργ-άρη» και του …«πάγκου» του!
➔ Της θέσης του, στο «σκληρό κουπί» , δηλαδή!
➔ Με ένα …ξεροκόμματο, λίγο νερό, και λίγο …«μαστίγωμα», αν έτσι …απαιτηθεί!!!
