Έφυγε πρόσφατα από τη ζωή στα 77 του χρόνια, ο αθόρυβος αλλά σπουδαίος Κεφαλονίτης συνθέτης Γιώργος Γιαννουλάτος.

Στη μνήμη του, δημοσιεύουμε σήμερα τη συνέντευξη που είχε δώσει στον εκδότη μας Χρήστο Παπαδάτο και στο ετήσιο περιοδικό «Κεφαλονίτικες Ώρες» το 1979 (αρ. Φύλλου 4).

Ήταν τότε που ο σεμνός και ταπεινός  Γιώργος Γιαννουλάτος, με εκείνη τη συνέντευξη, έλυσε μετά από 4 χρόνια  τη σιωπή του και μίλησε, για πρώτη φορά για τον εαυτό του και το έργο του.

 

ΤΙΤΛΟΣ

Ο ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΤΟΣ ΛΥΝΕΙ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ

– Μετά από 4 χρόνια ο συνθέτης του «Σίμου»

μιλάει στις «Κεφαλονίτικες Ώρες»

 

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ την Αλλαγή, τον Όχτώβρη τού 1974, ένας νέος συνθέτης φάνηκε στο έλληνικό μουσικό στερέωμα: Ηταν ο Γιώργος Γιαννουλάτος, που παρουσίαζε για πρώτη φορά στο κοινό τή δουλειά του, συναρμολογημένη σ’ ένα μεγάλο δίσκο, τά «Λιοτρόπια». Όλοι, μαζί μέ τον Αντώνη Καλογιάννη και την Πετρή Σαλπέα, αγαπήσαμε τά τραγούδια του, τα τραγουδήσαμε, τά μάθαμε «άπ’ έξω κι’ ανακατωτά» και περιμέναμε τη συνέχεια.

ΟΜΩΣ οι καιροί περνούσαν και ο καινούργιος Γιαννουλάτος δέν φαινότανε! Κι’ αρχίσαμε να ανησυχούμε και να αναρωτιόμαστε: Γιατί «χάθηκε» άραγες, ο Κεφαλονίτης συνθέτης του «Κάντε κουράγιο», του «Ρίξε Θεέ μου», του «Σίμου», τού «Πότε θά μπούμε στον Απρίλη»; Γιατί αυτός ό μουσικός μέ τις σωστές ρίζες δέν ξαναφάνηκε στό προσκήνιο; Γιατί πέρασαν τόσα χρόνια άπό τότε, χωρίς να μάς δώσει σημεία ζωής;

“Ολοι όσοι αγάπησαν εκείνα τά τραγούδια, είμαι σίγουρος, πώς πάντα περίμεναν. Πάντα περίμεναν μέ την έλπίδα ότι ο Γιαννουλάτος θα ξαναφανεί. Και δέν έπεσαν έξω. Ο Γιώργος Γιαννουλάτος, μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια λύνει τή σιωπή του και μιλάει στις «Κεφαλονίτικες Ωρες» γιά όλα. Γιά τήν καταγωγή του, για το ξεκίνημά του, για τη δουλειά του, για τους συνεργάτες του, γι’ αυτό που τον κράτησε μακρυά απ’ τό κοινό.

Πρέπει νά σημειώσουμε, ότι η άποκλειστική συνέντευξη πού μας παραχώρησε ο Γιώργος Γιαννουλάτος, είναι η πρώτη μεγάλη συνέντευξη, πού παραχωρεί στον Τύπο ό συμπατριώτης μουσικοσυνθέτης.

Αρχίσαμε με την καταγωγή καί τό ξεκίνημά του:

«Γεννήθηκα — λέει ό συνθέτης — στην Αθήνα τό 1946 άπό πατέρα Ληξουριώτη καί μητέρα Σμυρνιά. Μέ τή μουσική άσχολήθηκα από μικρός, γιατί μ’ άρεσε νά παίζω κιθάρα. Σπούδασα στο Ωδείο καί το 1963 μέ πήγε στήν «Κολούμπια» ή Βίκυ Μοσχολιού. Εκεί παρουσίασα για μικρό δίσκο δύο τραγούδια μου, πού είχαν τίτλους «Μοίρα σκληρή» καί «Αποχαιρετισμός» σέ στίχους τού Γιώργου Βαρυπάντη. Ο παραγωγός της «Κολούμπια» όμως, μού ζήτησε ν’ άλλάξω τούς στίχους, έγώ δέν δέχτηκα κι άναγκάστηκα έτσι νά γυρίσω τον δίσκο αυτό στή «Φώνογκραμ». “Ηταν ή πρώτη δισκογραφική μου δουλειά καί την έρμήνευε ή Δούκισσα. Στη συνέχεια πήγα φαντάρος καί όταν άπολύθηκα πήγα ξανά στήν «Κολούμπια». Εκεί, αφού υπέγραψα συμβόλαιο γιά 5 χρόνια, δέν γύρισα κανένα δίσκο, εκτός άπό κάτι δοκιμαστικά. Πάνω στά 4 χρόνια χωρίς νά φτιάξω κάτι σημαντικό, «έσπασα» το συμβόλαιο καί πήγα πάλι στην «Φώνογκραμ». Εκεί γύρισα τόν πρώτο μου μεγάλο δίσκο, τα «Λιοτρόπια», πού κυκλοφόρησαν τον Οχτώβρη του 1974 με ερμηνευτές τόν Αντώνη Καλογιάννη και τξην Πετρή Σαλπέα, σε στίχους Πυθαγόρα».

— Ποιές ήτανε γιά σένα οι μεγάλες επιτυχίες τού δίσκου αυτού;

— Το «Κάντε κουράγιο», «Ο Σίμος», τό «Ρίξε Θεέ μου» καί το «Πώς νά σ’ αφήσω».

— Εκαναν έπιτυχία τα «Λιοτρόπια»;

— Ναι, αν και ο δίσκος κυκλοφόρησε σέ μιά περίοδο πού όλοι οι μεγάλοι συνθέτες (Θεοδωράκης κ.λπ.) παρουσίαζαν τή νέα δουλειά τους μετά άπό τόσα χρόνια.

— Ποιό είναι το ιστορικό του δίσκου;

— Αυτό το δίσκο είχαμε αρχίσει να τον ετοιμάζουμε πριν άπ’ τη μεταπολίτευση, επί δικτατορίας. Είχαμε λοιπόν μέσα τραγούδια που «έκοβε» η λογοκρισία, όπως το «Κάντε κουράγιο» που δέν «πέρναγε» με κανένα τρόπο. Επίσης τρία τραγούδια του δίσκου, όπως το «Κι’ όμως τραγουδούσαν» γράφτηκαν μετά τήν αλλαγή. Δηλαδή τά έγραψα όταν γύρισα από τήν επιστράτευση. Ξέχασα όμως νά σού πω, ότι και με το «Σίμο» είχα προβλήματα λογοκρισίας.

— «Ο Σίμος που ζεί στη Γερμανία»;

— Ναί, ο Σίμος πού «όλο λέει πώς γυρίζει στην Ελλάδα». Είναι ξέρεις ύπαρκτό πρόσωπο, γνωστός τού Πυθαγόρα. Εγώ δέν τό ήξερα αύτό καιόπως μού είπε μετά την κυκλοφορία τού δίσκου ο στιχουργός ο Σίμος όταν ακούσε αυτό τό τραγούδι έπαθε σόκ…

— Πώς συνεργάστηκες με τον Πυθαγόρα;

— Διά μέσου της «Φώνογκραμ». Είχα έτοιμάσει τη μουσική για τα «Λιοτρόπια» κι’ άπέμενε νά βρεθεί ό στιχουργός. Δώδεκα ατιχουργοί απέτυχαν και καταλήξαμε στόν Πυθαγόρα, ο οποίος σάν πεπειραμένος πέτυχε άρκετά.

— Γιώργο, σέ όλα τά τραγούδια σου γράφεις πρώτα τή μουσική καί κατόπιν τή «ντύνεις» μέ στίχους;

— Ανάλογα. Πολλές φορές έχω τούς στίχους καί τούς «ντύνω» μέ μουσική. Στά «Λιοτρόπια» όμως έγινε πρώτα τό μουσικό μέρος, σ’ όλα τά τραγούδια.

— Μετά τήν κυκλοφορία τών «Λιοτροπιών» πέρασε ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς νά παρουσιάσεις καινούργιο δουλειά. Τι συνέβη καί δέν Εαναφάνηκες άπό τότε;

— Βασικά είχα «μπλεξίματα» μέ τήν έταιρία πού συνεργαζόμουνα. “Ετσι πήγα στή «Λίρα». Μή νομίζεις όμως ότι όλο αύτό τό διάστημα έμεινα μέ σταυρωμένα χέρια. Έφτειανα τραγούδια καί τά κρατούσα.

— Τί έτοιμάΖεις τώρα μέ τή Λύρα»;

— Τό 2ο μεγάλο δίσκο μου, πού θά κυκλοφορήσει μέ τίτλο «Προάστια». Είναι μιά σειρά άπό τραγούδια στά οποία έγραψαν στίχους ό Μιχ. Μπουρμπούλης (σέ 9 άπ’ αύτά), ό Π. Φαλάρας (σέ 2) καί ό Άνδρ. Μάλλιαρης (σέ 1).

— Ποιοι θά είναι οί τραγουδιστές;

— Ό Νίκος ό Δημητράτος καί μία καινούργια τραγουδίστρια, πού θά έρμηνεύσει τρία άπό τά τραγούδια τού δίσκου.

— Ποιοι σέ βοήθησαν στά πρώτα σου βήματα;

— Ή Μοσχολιού. ΚΙ’ άκριβώς τώρα μέ κάνεις νά θυμηθώ αύτό πού μού είπε ή Βίκυ, όταν πρωτομπήκα σέ έταιρία: «Άπό σήμερα Γιώργο μπαίνεις σ’ ένα φαύλο κύκλο».

— “Εχει έρμηνέψει κανένα σου τραγούδι ,ή Μοσχολιού;

— “Οχι, δέν τραγούδησε, γιατί είχα τήν άτυχία όταν πήγα στή «Φώνογκραμ» γιά νά «γυρίσω» τά «Λιοτρόπια» τελείωσε έκεί τό συμβόλαιο τής Βίκυ, καί ύπόγραψε στή «Κολούμπια». “Αν άνανεονόταν τό συμβόλαιό της, θά τραγουδούσε αύτή φυσικά τά τραγούδια πού ερμήνευσε ή Σαλπέα.

— “Αν σού πρότειναν νά δώσεις μιά συναυλία στήν Κεφαλονιά τί θά έλεγες;

— Δέν έχω καμμιά άντίρρηση. Αλλά γιά νά κάμεις σωστή συναυλία πρέπει νάχεις στήν πλάτη σου τρεις τέσσερις μεγάλους δίσκους, ώστε νά μπορείς νά παρουσιάσεις κάτι. Πρέπει νάχεις γίνει άρκετά γνωστός, γιατί αν κάνεις συναυλία έχοντας στό ένεργητικό σου ένα δυό δίσκους, θά άποτύχεις. “Οταν συμπληρώσω τούς τέσσερις πιστεύω πώς θάχω βάλει γερά θεμέλια, οπότε θα ρθω μ’ όλη μου τήν καρδιά ατό Αργοστόλι. Καί πιστεύω ακράδαντα, ότι θά έχω έπιτυχία στήν Κεφαλονιά.

— Ποια είναι ή γνώμη σου γιά τόν Νίκο Δημητράτο;

— Πιστεύω πάρα πολύ στή φωνή τού Νίκου. Ό τραγουδιστής αυτός έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες καί όρεξη γιά δουλειά. “Αν τόν προσέξει ή εταιρεία σέ λίγα χρόνια θά ξεπεράσει τόν Μπιθικώτση. Είναι δυνατή φωνή κι’ έχει πολλά σημεία πού μπορείς νά έκμεταλλευθείς σάν συνθέτης.

ΑΥΤΑ μάς είπε ό συμπατριώτης μουσικοσυνθέτης. Τώρα όλοι «κάντε κουράγιο καί μά τόν “Αγιο» θά τόν δείτε καί στό Αργοστόλι κάποτε…

ΧΡ. ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ