Μετά τη …ντουβαροποίηση του πνεύμονα πρασίνου που θα μπορούσε να δημιουργηθεί στο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου και να δοθεί οξυγόνο στην πρωτεύουσά μας, άλλη μια μεγάλη «εστία ασφυξίας» στην πόλη είναι τα δημοτικά «ντουβάρια» στην Παραλία!

Εκεί έχουν υψωθεί από το σεισμό του 1953 τα «τείχη του αίσχους», κάνοντας το Αργοστόλι να είναι η μοναδική παραλιακή πόλη στην Ελλάδα, που δεν βλέπει στα σημεία αυτά τη θάλασσα.

Αυτά τα παραλιακά «ντουβάρια», που ανήκουν στο Δήμο, θα έπρεπε, αν η Δημοτική Αρχή είχε το ελάχιστο ”όραμα”, να έχουν γκρεμιστεί μαζί με τα κτίρια των ιδιωτών στην περιοχή, εφ’ όσον φυσικά οι ιδιώτες συμφωνούσαν σε πλήρεις αποζημιώσεις.

Τώρα τι «όραμα» θα μπορούσε να έχει για την Παραλία η Δημοτική Αρχή του Θεόφιλου, που φοράει «παρωπίδες» για όλα σχεδόν τα θέματα, «βγαίνει» και από το ότι ο ίδιος ο δήμαρχος αγόρασε ένα από τα κτίρια στο σημείο αυτό της Παραλίας, για να στήσει «μαγαζί», όπως έχει δημοσιευθεί και ουδέποτε διαψεύστηκε.

Όσον αφορά τα δημοτικά κτίρια που έπρεπε ήδη να έχουν κατεδαφιστεί, ο Δήμος αντί να τα …ισοπεδώσει, σχεδιάζει (αφού όπως είδαμε πέταξε τους επαγγελματίες στο δρόμο …μέσα στα Χριστούγεννα), να τα …αναβαθμίσει και μέσω του Λιμενικού Ταμείου (στο οποίο πρόεδρος …είναι ο ίδιος ο δήμαρχος…), ώστε από τους επαγγελματίες που θα νοικιάσουν να βγάλει ο Δήμος πολύ χρήμα…

Υπενθυμίζουμε ότι το πρώτο σχέδιο ισοπέδωσης των κτιρίων του Δήμου στην παραλία έγινε επί Δημαρχίας του Μάκη Φόρτε και ο επόμενος δήμαρχος Γιώργος Τσιλιμιδός γκρέμισε το κτίριο της Λαχαναγοράς (απέναντι από τον Μέγα) το 2008 και έτσι μόνο στο σημείο αυτό το Αργοστόλι ανέπνευσε και είδε το γαλάζιο χρώμα της θάλασσας.