Εφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών ο Κεφαλονίτης ακαδημαϊκός Σπύρος Ευαγγελάτος, o κορυφαίος Ελληνας θεατράνθρωπος. Το τελευταίο διάστημα, αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας.

Το περασμένο καλοκαίρι έδωσε την τελευταία του παράσταση στο Ηρώδειο με τον Αμύντα του Γεωργίου Μόρμορη. Στην υπόκλιση, σύσσωμο το θέατρο τον χειροκρότησε όρθιο.

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940 και ήταν γιος του μοσουργού Αντίοχου Ευαγγελάτου και της αρπίστριας Ξένης Μπουρεξάκη. Ήταν πτυχιούχος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, της οποίας ήταν και αριστούχος διδάκτωρ.

Σπούδασε Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Για πρώτη φορά σκηνοθέτησε επαγγελματικά σε ηλικία 21 ετών και συνέχισε με περισσότερες από 200 σκηνοθεσίες στα ελληνικά κρατικά θέατρα, στα Φεστιβάλ Αθηνών, Επιδαύρου και στο εξωτερικό (Βιέννη, Ζυρίχη, Ζάλτσμπουργκ, Κάσσελ, Λουκέρνη, Πρίνστον ΗΠΑ, Μαδρίτη κ.α.).

Από το 1962 είχε ιδρύσει τη “Νεοελληνική Σκηνή” ενώ το διάστημα 1971-1977 συνεργάστηκε με το εθνικό θέατρο σκηνοθετώντας παραστάσεις στην Επίδαυρο και αλλού.

Ο σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος

Το 1975 ίδρυσε το Αμφι-θέατρο, που λειτούργησε αδιάλειπτα μέχρι το 2011, παρουσιάζοντας την εργασία του σε Αθήνα, Επίδαυρο και πολλές ελληνικές περιοχές, καθώς και σε τριάντα Διεθνή Φεστιβάλ

Το 1989 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος ιστορίας και αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, ενώ το 1991 ανέλαβε την έδρα Θεατρικών Σπουδών που μόλις είχε δημιουργηθεί.

Την περίοδο 1977-1980 διετέλεσε γενικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, την περίοδο 1984-1987 διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το διάστημα 1997-1999 πρόεδρος του τμήματος θεατρικών σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.ά.

Έχει τιμηθεί με το βραβείο “Κάρολος Κουν” (1988), το βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1994), το βραβείο Σκηνοθεσίας της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1996), με το παράσημο του “ταξιάρχη του τάγματος του Φοίνικος” από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας ενώ το 2005 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Τον Φεβρουάριο του 2011 ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αναστείλει την λειτουργία του “Αμφι-θεάτρου” λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Στις 12 Ιανουαρίου 2012 ανακηρύχθηκε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος το 2013.

Ηταν παντρεμένος με την ηθοποιό Λήδα Τασοπούλου (1953-20050, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Αντίοχο (1953-2005) και την Κατερίνα.

• Τη βαθιά θλίψη του για την απώλεια του Σπύρου Ευαγγελάτου εκφράζει σε ανακοίνωσή του το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Αναλυτικά η ανακοίνωση αναφέρει:

«Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του ελληνικού θεάτρου, πανεπιστημιακού δασκάλου και ακαδημαϊκού.

Σπουδαίος δημιουργός, με πλήθος σκηνοθεσίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ο Σπύρος Ευαγγελάτος υπήρξε ιδρυτής του Αμφιθεάτρου με διεθνή καταξίωση και άφησε πίσω του πλούσιο σκηνοθετικό αλλά και μεταφραστικό έργο.

Ο Σπύρος Α. Ευαγγελάτος διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (1977-1980)».

Η κηδεία του θα γίνει από το Α’ Κοιμητήριο Αθηνών αύριο Πέμπτη 26/2 και ώρα 3 μ.μ.


H ζωή στάθηκε γενναιόδωρη μαζί του, αλλά και πολύ σκληρή

Γράφει η Μυρτώ Λοβέρδου στο protothema:

Η ζωή στάθηκε γενναιόδωρη για τον Σπύρο Ευαγγελάτο, αλλά και σκληρή, πολύ σκληρή. Οι μεγάλες επιτυχίες και η αναγνώριση που ταυτίστηκαν με τη ζωή του, έκρυβαν και σκοτάδι. Το 2005 έχασε την πολυαγαπημένη του σύζυγο και μούσα του, την ηθοποιό Λήδα Τασοπούλου, μετά από μάχη με τον καρκίνο. Πέντε χρόνια μετά, πέθανε σε ηλικία 24 ετών, ο μοναχογιός του Αντίοχος Ευαγγελάτος.

Ανθρωπος φύσει αισιόδοξος, ο Σπύρος Ευαγγλάτος συνέχιζε να θαυμάζει την κόρη του, τη σκηνοθέτρια Κατερίνα Ευαγγελάτου και να κάνει όνειρα για το μέλλον. Τα τελευταία χρόνια είχε μοιραστεί τη ζωή του με την ηθοποιό Χριστιάνα Ματζουράνη.

Οσοι είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τον Σπύρο Ευαγγελάτο δύσκολα να ξεχάσουμε αυτόν τον συνδυασμό που τον χαρακτήριζε: Με το ίδιο πάθος που μοιραζόταν σκέψεις για τον Αισχύλο, τον Κατσαϊτη ή τον Σαίξπηρ, με το ίδιο πάθος μιλούσε για τα τρέχοντα και τα καθημερινά. Ενα σπάνιο σπινθηροβόλο πνεύμα μιας κατ’ εξακολούθηση νεότητας.

Η κόρη του σκηνοθέτη Κατερίνα Ευαγγελάτου