Δεκαοχτώ βασιλιάδες και τέσσερις βασίλισσες, χιλιάδες χρόνια μετά τον ερχομό τους στον κόσμο και τον θάνατό τους, μέσα στις χαρακτηριστικές σαρκοφάγους που μεταφέρθηκαν πάνω σε πολυτελή οχήματα διακοσμημένα με τα χαρακτηριστικά φτερά της Νέχμπετ, θεάς προστάτιδας της Ανω Αιγύπτου, αλλά και με τα μεγάλα φτερά στρουθοκαμήλου της θεάς Μάατ, που εκπροσωπεί την τάξη και το μέτρο, έδωσαν το στίγμα του μοναδικού σόου στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου που παρακολούθησαν εκατομμύρια θεατές από τους τηλεοπτικούς δέκτες.
Η πομπή-υπερθέαμα
Το εντυπωσιακό κτίριο, που απλώνεται σε μια έκταση 500.000 τ.μ., αναμένεται να φιλοξενήσει γύρω στα 100.000 εκθέματα, σύμφωνα με τους Αιγυπτίους, και αρκετές χιλιάδες πιο κάτω, σύμφωνα με την ομάδα των ξένων αρχαιολόγων, μεταξύ των οποίων και Ελληνες- που έχουν εμπλακεί στο πρότζεκτ. Το έργο του νέου μουσείου που φέρει την υπογραφή των Heneghan Peng Architects ολοκληρώθηκε με τη γενναία χρηματοδότηση των Ιαπώνων, οι οποίοι εμπλέκονται με διάφορα έργα στην Αίγυπτο ήδη από τη δεκαετία του ’60.
Πώς είναι το μουσείο
Κατ’ ουσίαν, δηλαδή, οι Φαραώ που παρέλασαν μπροστά στους δέκτες όλου του πλανήτη προανήγγειλαν ένα μέρος από την ατελείωτη γιορτή από μεγάλα έργα, μουσεία, έργα ανοικοδόμησης που λαμβάνουν χώρα αυτή τη στιγμή στο Κάιρο, αλλά και σε άλλα μέρη της Αιγύπτου, με σκοπό να αλλάξουν σελίδα στην Ιστορία της χώρας. Το τεράστιο αναπτυξιακό σχέδιο του Μουμπάρακ που είχε σκοπό να αλλάξει το τοπίο όλης της περιοχής της Γκίζας, όπου εδρεύει το Μεγάλο Μουσείο της Αιγύπτου, φαίνεται να υλοποιείται σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό, με κάποια καθυστέρηση, βέβαια, λόγω πανδημίας. Τόσο το επιβλητικό νέο Μουσείο όσο και το Εθνικό Μουσείο Αιγυπτιακού Πολιτισμού στόχο έχουν να φιλοξενήσουν γνωστούς Φαραώ της Ιστορίας, οι οποίοι παρέλασαν μπροστά στα μάτια των θεατών, όσο και άλλα εκθέματα που θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά στο κοινό. Και η αλήθεια είναι ότι ήδη τα δύο μουσεία κονταροχτυπιούνται για το ποιο θα συγκεντρώσει τους περισσότερους επισκέπτες -καθώς αμφότερα αναμένεται να έχουν μια σχετικά ακριβή τιμή εισιτηρίου-, αλλά και για το ποιο θα εξασφαλίσει τους πιο εντυπωσιακούς θησαυρούς που συγκεντρώνονται από διαφορετικά μέρη, ενώ αναμένεται να εμπλουτιστούν ακόμα παραπάνω από τα ευρήματα που θα έρθουν στο φως από τις ανασκαφικές εργασίες που γίνονται εντατικά στη Νεκρόπολη της Σακάρα.
Το μεγαλοπρεπές γεγονός, πάντως, της πομπής, τυγχάνει ιδιαίτερης σημασίας για την Αίγυπτο που ατενίζει για πρώτη φορά με δύναμη και αισιοδοξία το μέλλον, μετά τις ταραχές που ξεκίνησαν από την πλατεία Ταχρίρ και κατέληξαν σε μια εσωτερική σύγκρουση που συνοδεύτηκε από μια τεράστια οικονομική ύφεση. Η παρέλαση δεν ήθελε, ωστόσο, μόνο να ανεβάσει το λαβωμένο για χρόνια ηθικό των Αιγυπτίων, θυμίζοντάς τους την καταγωγή τους από τους κραταιούς Φαραώ, αλλά και να δείξει σε όλους τους δυνάμει επισκέπτες ότι η Αίγυπτος είναι έτοιμη να τους υποδεχτεί με μια σειρά από μουσεία και με ένα νέο εντελώς προφίλ. Η πομπή, πάντως, που έφτασε στο Μουσείο Αιγυπτιακού Πολιτισμού είχε ως αρχιπομπό, ενδεχομένως για λόγους συμβολικούς, τον Φαραώ της 17ης Δυναστείας, Σεκενενρέ Ταό Β’, ο οποίος πέθανε μαρτυρικά στον πόλεμο της απελευθέρωσης από τους κατακτητές Υκσώς. Ακολούθησαν οι μούμιες άλλων σπουδαίων ηγετών και προσωπικοτήτων, όπως της σημαντικότερης βασίλισσας Χατσεψούτ, αλλά και αυτό του Τούθμωση Γ’, ο οποίος ήταν αυτός που μετέτρεψε την Αίγυπτο σε μια παντοδύναμη αυτοκρατορία.
Ας μην ξεχνάμε ότι το όνομα Φαραώ δόθηκε εκ των υστέρων στους βασιλείς της Αιγύπτου, προσδίδοντάς τους κοινά χαρακτηριστικά όπως, μεταξύ άλλων, το ότι έδιναν μεγαλύτερη έμφαση στη μετά θάνατον ζωή παρά την επίγεια – εξ ου και ότι οι περίοπτοι τάφοι τους τύγχαναν ιδιαίτερης αξίας και ήταν πάντα γεμάτοι από ανεξάντλητους θησαυρούς, προσωπικά αντικείμενα κ.ά. που μας έδειξαν πολλά για τη ζωή και τις συνήθειες διαφορετικών περιόδων. Φυσικά ο πιο γνωστός Φαραώ της πορείας ήταν ο γνωστός για τα φιλειρηνικά του αισθήματα Ραμσής ο Β’, δεδομένου ότι ο Τουταγχαμών βρίσκεται ήδη στο μεγάλο μουσείο.
Πρώτα στο Μουσείο Πολιτισμού έφτασαν τα άρματα της παρέλασης με τα ολόχρυσα μοτίβα που ήταν έτσι φτιαγμένα ώστε να θυμίζουν τις ταφικές λέμβους της Αρχαιότητας.
