“ΓΙΑ ΚΑΘΕ λόγον υπάρχει ο αντίλογος” επέμεναν οι σοφοί μας πρόγονοι!
ΚΑΙ εσυνέχιζαν: “Εκτός από την ΠΕΙΝΑ”!
ΓΙΑΤΙ στην περίπτωση της πείνας δεν υπάρχει ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ!
“ΟΥΔΕΝ εστίν αντειπείν”!
ΧΙΛΙΑΔΕΣ χρόνια αργότερα οι αλλόθροοι, αλλά και πλείστοι όσοι “δικοί μας” Διαχειριστές, επί μίαν δεκαετίαν σχεδόν, αποδεικνύουν καθημερινά, ότι όχι μόνον την πιο πάνω μεγάλη διαχρονική αλήθεια δεν συμμερίζονται, αλλά και ότι με σκωπτικότητα, με χλεύη μάλλον, δια των αποφάσεων και δια των πράξεών των, βάρβαρα την παραμερίζουν, την περιφρονούν, την ποδοπατούν, την αντιπαρέρχονται!
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να πιστεύουν στο δράμα της ολικής ανέχειας! ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να “αφουγκράζονται” την καθημερινά επαυξανόμενη “μουρμούρα”(ΑΙΣΧΥΛΟΣ) τού τα πάνδεινα υποφέροντος, έστω και δισερμήνευτα απαθούς λαού!
ΕΠΙΜΕΝΩ στην “ειρωνεία”, γιατί αποκλείω το ενδεχόμενον της άγνοιας ότι ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ που αφαιρείς από εκείνους οι οποίοι,το σύνολον των ελαχίστων απολαβών των διαθέτουν άμεσα, για ψωμί και βούτυρο (ως λέγεται) στην τοπική αγορά, ΧΑΝΕΙΣ κατά την αναπόφευκτη και γνωστή διαδικασία της λεγόμενης τέτοιας, των οδυνηρών αλληλοεπιδράσεων οικονομικής “αλυσίδας”, ΧΑΝΕΙΣ ως Κράτος, ως Οικονομία, ως σύνολον “άφραγκων” καταναλωτών, ΧΑΝΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ και σχεδόν άμεσα!!!
