Από ‘να δέντρο καρποφόρο ευγενείας,
πρόβαλλες, άνθος του Απρίλη ροδαλό·
ξανθά μαλλιά, ψυχή αρχαίας Βαλκυρίας,
ενσαρκωμένης, σ’ ένα σώμα σφριγηλό!
***
Δυό μάτια αγγέλου, συναισθήματα γεμάτα,
κι ένα χαμόγελο, γλυκύτερο από μέλι·
ηλιοβασίλεμα σ’ απάντησα στη στράτα,
πέταγαν γύρω σου, του Ερωτα τα βέλη!
***
***
Με ομορφιά και καλοσύνη καμωμένη,
διπλή ουσία, αιθερική, αγγελική·
μ’ ένα σκοπό, κάτω στη Γη απεσταλμένη,
την ΑΡΜΟΝΙΑ, να μοιράζεσαι εκεί!
***
Τροφές αγνές, που θεραπεύουνε το σώμα,
προσφέρεις σ’ όλο το νησί σου συνετά,
όλα της Φύσης τα καλά, και βότανα ακόμα,
που το κορμί και την ψυχή, στηρίζουν δυνατά!
***
Από τη ρίζα πούχει δώσει ευεργέτες,
φύτρωσες, κι έγινες φιλάνθρωπη κι εσύ!
Πήρες τη Γνώση, με σπουδές και με μελέτες,
μα πάνω απ’ όλα, η καρδιά σου η χρυσή!
***
Βρήκες με τύχη ευνοϊκή το σύντροφό σου,
πετυχημένο βοηθό σου στη ζωή,
της ευτυχίας θα τον έχεις μυστικό σου,
στην ατελείωτη, του χρόνου τη ροή!