ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ είχα όνειρο να ταξιδέψω στην Ισπανία, στη Χώρα των Βάσκων, των Καταλανών…
Στη Χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου…
Στη Χώρα της Ρεάλ και της «Μπάρτσα»…
***
ΟΤΑΝ το αεροπλάνο της Aegean προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο της Βαρκελώνης, ένιωσα σαν να βρέθηκα σε …βιομηχανική περιοχή…
Επρόκειτο για το νέο υπερσύγχρονο αεροδρόμιο της πόλης, καθώς το παλιό το χρησιμοποιούν τώρτα για τις εταιρείες low cost, χαμηλού κόστους.
Ο πληθυσμός της πόλης είναι 1,5 εκατομμύριο, αλλά με τα περίχωρα φτάνει τα 4,5.
Και, βεβαια, με τις πρώτες επαφές «βγαίνει» η «έχθρα» που έχουνε οι Καταλανοί με τους Ισπανούς, κάτι που σε …μικρογραφία σου θυμίζει Αργοστόλι με Ληξούρι…
Οι Καταλανοί, όπως όλοι ξέρουμε, θέλουν να γίνουν ανεξάρτητο κράτος, φεύγοντας από την αγκαλιά της …«μαμάς» Ισπανίας, πλην όμως …το σκέφτονται και το ξανασκέφτονται, καθώς θα χάσουν τα ευεργετήματα που έχουν απ’ την Ε.Ε., όπως όλες οι ευρωπαίκές Χώρες.
***
ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ στους δρόμους της Πρωτεύουσας της Καταλονίας, παρατηρείς ότι οι επιγραφές στα καταστήματα είναι όλες ήπιες και κυρίως στα ισπανικά, οι κολώνες των φαναριών έχουν κίτρινο χρώμα, αντί το σύνηθες πράσινο, τα ΤΑΧΙ είναι μαύρα με κίτρινες πόρτες και μαθαίνεις ότι η πόλη είναι πέντε φορές πιο ακριβή απ’ την Μαδρίτη! Ενα μπουκάλι μικρό νερό στα μαγαζιά έχει 3,80 Ευρώ…
«Στη Βαρκελώνη», μας λέει ένας Ελληνας που ζεί εκεί, «ακόμα και το ότι …αναπνέεις σου κοστίζει»!
Η πόλη έχει δέκα γραμμές μετρό, τέσσερις προαστικούς σιδηρόδρομους και μία γραμμή τραμ.
Το «Ισπανικό `Χωριό» που έχει απ’ όλα!
Η ΝΕΩΤΕΡΗ ιστορία της Βαρκελώνης συνδέεται ιδιαίτερα με τους Ολυμπικούς Αγώνες του 1992, που έγιναν στην πόλη, όπου η Βούλα Πατουλίδου αναδείχθηκε χρυσή Ολυμπιονίκης στα 100 μ. εμπόδια, αναφωνώντας το θρυλικό «Για την Ελλάδα ρε γαμωτο»!
Περπατώντας στη Βαρκελώνη θαυμάζεις την υπέροχη αρχιτεκτονική των κτιρίων, τους άνετους δρόμους και τα μεγάλα πεζοδρόμια, τα ωραία άλση και πάρκα με τα δέντρα και τα λουλούδια τους.
Πουθενά δεν συναντάς «μποτιλιαρίσματα», ή …αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια. Αν τυχόν εμφανιστεί κάποιος …τρελός οδηγός και ανέβει σε πεζοδρόμιο, ή παρκάρει παρανομα έστω και για λίγο, η Αστυνομία του παίρνει πάραυτα το όχημα και αν δεν πληρώσει το πρόστιμο και τα «φύλαχτρα» στην μάντρα εντός εβδομάδος, του το βγάζει στον πλειστηριασμό. Που να τολμήσει κανείς…
***
ΚΑΠΟΙΑ στιγμή θα βρεθούμε στο Λόφο Μόνζουϊκ, στο φημισμένο «Ισπανικό Χωριό», ένα απίθανο Μουσείο αρχιτεκτονικού και πολιτιστικού ενδιαφέρντος, που χτίστηκε για διαφήμιση της Ισπανίας κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992.
Το Χωριό αποτελείται από 140 κτίρια-δείγματα απ’ όλα τα μέρη της Ισπανίας, τα οποία είναι πιστά «αντίγραφα» πραγματικών ακινήτων ανά τη Χώρα. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει την αρχιτεκτονική και την κουλτούρα κάθε ισπανικής περιοχής, από την Ανδαλουσία και τη Γαλικία, μέχρι την Τζιρόνα και τη Μάλαγα.
Το Χωριό κατασκευάστηκε μέσα σε 15 μήνες και εκτός από τα κτίρια, περιλαμβάνει δρόμους, πλατείες, εκκλησίες, καφενεία (υπάρχει και ελληνικό καφενείο που σερβίρει ελληνικό καφέ και φραπέ), εστιατόρια και αίθουσες σινεμά και θεάτρου. Μια αίθουσα σινεμά δείχνει εντυπωσιακά φιλμ από ταυρομαχίες, που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό…
«Σαγράδα Φαμίλια», σαν από παραμύθι!
ΤΑ ΕΡΓΑ της Ολυμπιάδας της Βαρκελώνης που έγιναν λίγο πριν το 1992, έχουν διατηρηθεί πάρα πολύ καλά, όχι όπως τα δικά μας, που οι κατά καιρούς Κυβερνήσεις τα άφησαν και ρήμαξαν και έγιναν …φαντάσματα…
Οι Kαταλανοί έφεραν τότε ακόμη και μεγάλα δένδρα (φοίνικες, χαμέροπες κ.λπ.) και καλωπιστικά φυτά από τη Γαλλία και τη Βόρεια Αφρική, για να «στολίσουν» τους Ολυμπιακούς Αγώνες και να εξωραϊσουν την πόλη τους.
Το Ολυμπιακό Στάδιο της πόλης, που τότε χώραγε 30.000 κόσμο, το σκάψανε και το …ξεντώσανε για να χωρέσει 50.000.
***
ΟΜΩΣ το «σήμα κατατεθέν» της Βαρκελώνης, είναι το αριστούργημα του Καταλανού αρχιτέκτονα Αντόνι Γκαουντί, ο επιβλητικός και παραμυθένιος Ναός Σαγράδα Φαμίλια (Basilica y Templo Expiatorio de la Sagrada Familia: Βασιλική και Εξαγνιστική Εκκλησία της Αγίας Οικογενείας), για τον οποίο μιλάει όλος ο Πλανήτης.
Πρόκειται για ένα απίστευτο έργο, την πιο ιδιόρυθμη εκκλησία της Ευρώπης, η οποία ξεκίνησε το 1882 και παρ’ ότι σήμερα παραμένει ημιτελής, αποτελεί Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Τα έργα στη Σαγράδα Φαμίλια αναμένεται να τελειώσουν το 2026, όταν θα συμπληρώνονται 100 χρόνια από τον θάνατο του Γκαουντί. Ο αρχιτέκτονας Γκαουντί (1852-1926), που, εκτός από τη Σαγράδα Φαμίλια, πολλά έργα του στολίζουν τη Βαρκελώνη και όχι μόνον, ήταν τρομερά εργασιομανής, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να μείνει μόνος ως το τέλος της ζωής του.
Επισης, ο Γκαουντί ήταν πολύ θρήσκος, γι’ αυτό και του έδωσαν το προσωνύμιο «ο Αρχιτέκτονας του Θεού». Πέθανε το 1926, όταν, ενώ επέβλεπε τις εργασίες στη Σαγράδα Φαμίλια, έπεσε πάνω του το τραμ της πόλης.
Το 1992 η «Ενωση για την αγιοποίηση του Γκουντί» ξεκίνησε τις διαδικασίες για την αγιοποίησή του, πλην όμως το Βατικανό δεν έχει ακόμη αποφανθεί περί τούτου.
Στο ιστορικό γήπεδο «Καμπ Νου»
Η Βαρκελώνη έχει φαρδιούς και εντυπωσιακούς δρόμους, πολλοί από τους οποίους έχουνε πέντε και έξι λωρίδες κυκλοφορίας, η οποία γίνεται χωρίς μποτιλιαρίσματα.
Τα Σαββατοκύριακα μάλιστα, δεν κυκλοφορούν φορτηγά, εκτός κι αν μεταφέρουν τρόφιμα και φάρμακα.
Επίσης, στη Βαρκελώνη, αλλά και σε ολόκληρη την Καταλονία, δεν γίνονται ταυρομαχίες.
Ομως η πόλη έχει και τα αρνητικά της, καθώς είναι η 5η κακόφημη πόλη στον Κόσμο λόγω αυξημένης εγκληματικότητας, επειδή δέχεται μεγάλες ροές μεταναστών, κυρίως από την Αφρική. Η μεγάλη και ισχυρή αστυνόμευση, σε κάθε σημείο της πόλης, είναι ιδιαίτερα αισθητή σε κατοίκους και επισκέπτες, με στόχο να αποτραπεί η παραβατικότητα.
***
ΚΑΙ βέβαια, με τίποτα δεν γίνεται να πας στη Βαρκελώνη και να μην νιώσεις την «ανάσα» του Καμπ Νού, του γηπέδου της Μπαρτελόνα, που είναι ένα από τα ιστορικότερα γήπεδα του Κόσμου.
Χωράει 100.000 θεατές και κάθε που παίζει η «Μπάρτσα» γίνεται σεισμός, σείεται ολόκληρο. Πριν λίγο καιρό, τότε που γινόντουσαν στην Καταλονία διαδηλώσεις για την ανεξαρτησία της, το γήπεδο παραλίγο να κλείσει, λόγω των συνθημάτων των φίλων των «μπλαουγκράνα» (χαρακτηρισμός επειδή οι φανέλες των παιχτών της «Μπάρτσα» είναι μπλε και κόκκινες) κατά της Ισπανίας, αφού θεωρήθηκαν μη πατριωτικά.
***
ΜΕ το που μπαίνεις στο χώρο του γηπέδου βλέπεις μια μεγάλη φωτό του διάσημου Λιονέλ Μέσι, σαν να σε «καλωσορίζει» στο Ναό του Ποδοσφαίρου. Εξω από το γήπεδο υπάρχει εστιατόριο με τοπικά παραδοσιακά πιάτα, η μπουτίκ της Ομάδας με ρούχα, μπάλλες, παπούτσια και αξεσουάρ που φέρνουν τη φίρμα της, ενώ μέσα στο γήπεδο υπάρχει Εκκλησάκι (μια τελευταία ευκαιρία για τους παίχτες να κάμουν την προσευχή τους) και Μουσείο με την μεγάλη ιστορία της.
***
ΤΟ ΚΑΜΠ Νού είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα γήπεδο!
Μουσείο Νταλί: Τι να πρωτοθαυμάσεις!
ΦΙΓΚΕΡΕΣ (Figueres) είναι μιά μικρή πόλη της Καταλονίας, κοντά στα σύνορα Ισπανίας-Γαλλίας. Από κει φαίνονται τα Πυρηναία Ορη, η οροσειρά που χωρίζει τις δύο Χώρες.
Από τη Βαρκελώνη απέχει 130 χιλιόμετα.
Η Φιγκέρες είναι η γενέτειρα του διάσημου σουρεαλιστή (σουρεαλισμός ίσον υπερπραγματικότητα) ζωγράφου Σαλβαντόρ Νταλί (11/5/1904 – 23/1/1989). Εχει 7.000 μόνιμους κατοίκους και, φυσικά, αν δεν είχε τη φήμη του διάσημου ζωγράφου …δεν θα την ήξερε κανένας…
***
ΣΤΗΝ πόλη αυτή στεγάζεται το εκπληκτικό Μουσείο Νταλί, στο οποίο εκτίθενται δεκάδες από τα διάσημα και μη έργα του μεγάλου καλλιτέχνη, που προκαλούν θαυμασμό και δέος, καλύπτοντας όλες τις καλλιτεχνικές εκφάνσεις (ιμπρεσιονισμός, φουτουρισμός, κυβισμός κ.ά.), μαζί και με τις σουρεαλιστικές δημιουργίες του των τελευταίων χρόνων της ζωής του. Εκτίθενται πίνακες, σχέδια, σκίτσα, γλυπτά, ολόκληρες εγκαταστάσεις, αλλά και έργα άλλων καλλιτεχνών (Antoni Pitxot, Evaríst Valles), καθώς και έργα δημιουργών από την προσωπική συλλογή του Νταλί.
Είκοσι δύο δωμάτια (σε τρείς ορόφους και τρία υπόγεια), προσφέρουν την απόλυτη εικαστική, και όχι μόνον, εμπειρία. Στο 3ο υπόγειο του εντυπωσιακού κτιρίου υπάρχει η μοναδική έκθεση με τα 37 κοσμήματα από χρυσό και πολύτιμους λίθους που σχεδίασε ο Νταλί, καθώς και το παρακείμενο μαυσωλείο του.
Το Μουσείο αυτό το επισκέπτονται -κατά μέσο όρο- 6.000 επισκέπτες την ημέρα.
***
ΤΙ Να πρωτοθαυμάσει κανείς μέσα στο Μουσείο! Τα πάντα σε συναρπάζουν, καθώς οι δημιουργίες και το στήσιμό τους είναι κάτι μοναδικό, κάτι ξεχωριστό: Μπαίνοντας στον ημικυκλικό εσωτερικό κήπο θα θαυμάσεις το «Βροχερό Ταξί», μία Κάντιλακ μαζί με μια στίβα από λάστιχα τρακτέρ, διάφορα αγάλματα κι ένα ψαροκάϊκο. (Η Κάντιλακ, όπως έλεγε ο Νταλί, είναι το περιβόητο αυτοκίνητο του Αλ Καπόνε και για να κάνει θόρυβο γύρω απ’ το όνομά του, έσπασε τα τζάμια, ισχυριζόμενος ότι ήταν αποτέλεσμα μιας δολοφονικής απόπειρας απ’ την οποία ο διαβόητος κακοποιός …είχε γλιτώσει παρά τρίχα).
Στον 3ο όροφο βρίσκεται η κρεββατοκάμαρα του καλλιτέχνη, τα έπιπλα είχε κατασκευάσει ο ίδιος «α λά Νταλί» και απ’ την οποία ο επισκεπτης προσδιορίζει την εφυϊα αλλά και την ιδιαιτερότητά του.
***
Μέσα στο Μουσείο υπάρχει βιβλιοπωλείο που κυριαρχούν τα βιβλία, τα οποία αναφέρονται στη ζωή και στο έργο του Νταλί, αλλά και πολλά αντικείμενα με την «υπογραφή» του.
***
Ο επισκέπτης βγαίνει σίγουρα ζαλισμένος απ’ το Μουσείο Νταλί, καθώς εντυπωσιάζεται αλλά και …μπερδεύεται από αυτόν τον ατελείωτο εικαστικό λαβύρινθο.
Βαλένθια: Συνυφασμένη με τον Καλατράβα!
ΜΕΤΑ τα όσα …τρελά και θαυμαστά είδαμε στον Νταλί, επόμενος προορισμός είναι η Βαλένθια, η γενέτειρα του διάσημου αρχιτέκτονα Σαντιάγο Καλατράβα, ο οποίος είχε σχεδιάσει και το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας.
Εξω από την πόλη (που έχει περίπου 800.000 κατοίκους) υπάρχουν περιοχές γεμάτες πορτοκαλεώνες, στους οποίους παράγονται τα περίφημα πορτοκάλια «Βαλέντσια». (Ολοι έχουμε φάει απ’ αυτά, είναι …μούρλια!).
Η Βαλένθια βρίσκεται ανάμεσα στις δύο μεγάλες πόλεις της Ισπανίας, τη Μαδρίτη και τη Μπαρτσελόνα και θέλοντας να τις φτάσει, τις συναγωνίζεται κυρίως στο ίματζ, στον τουρισμό και στο ποδόσφαιρο, με την ομώνυμη ομάδα, τη Βαλένθια. (Και τοπικά έχουμε την Ακαδημία της Βαλένθια).
***
ΟΜΩΣ το όνομα της πόλης είναι συνυφασμένο με το όνομα του μεγάλου τέκνου της, του αρχιτέκτονα Καλατράβα, ο οποιος τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω των σπουδαίων έργων του, έγινε διάσημος.
Φυσικά η Βαλένθια, ως γενέτειρά του, δεν μπορούσε να μην φέρνει την «σφραγίδα» του. Τι αριστουργήματα έχει φτιάξει ο άνθρωπος!
Πρώτο και καλύτερο έργο του Καλατράβα στη Βαλένθια, το εντυπωσιακό συγκρότημα πολιτισμού και αναψυχής, η «Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών», ο σπουδαιότερος τουριστικός προορισμός της πόλης και βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού Τούρια, ο οποίος είναι σκεπασμένος με πάρκο πρασίνου!
Η «Πόλη» του Καλατράβα, σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σ’ ένα κόσμο, τουλάχιστον διακόσια χρόνια μπροστά! Είναι ένα σύμπλεγμα οκτώ κτιρίων: Το Ημισφαίριο-Imax θέατρο, με μια γιγάντια οθόνη που γίνονται προβολές ντοκυμαντέρ, το Μουσείο Επιστημών που μοιάζει με διαστημόπλοιο του Star Trek (σχήμα καρχαρία) και το Ωκεανογραφικό-Ενυδρείο, ένα από τα μεγαλύτερα του Κόσμου, με απιστευτα τροπικά και μεσογειακά ψάρια, είναι τα κυριότερα κτίρια. Περιλαμβάνει επίσης τεράστιο εσωτερικό πάρκινγκ, πολλών επιπέδων.
Ο Τούρια ποταμός, αποξηράθηκε μετά την μεγάλη πλημμύρα του 1957, όταν υπερχείλισε και η Βαλένθια έπαθε ανυπολόγιστες ζημιές. Τότε οι τοπικές Αρχές αποφάσισαν την αποξήρανσή του, αλλά και την αλλαγή της ροής του (η ροή του κατευθύνθηκε προς στη θάλασσα), και το «σκέπασμά του», με ένα εντυπωσιακό και άριστα συντηρημένο πάρκο 7 χιλιομέτρων.
***
ΑΛλΑ αξιοθέατα της Βαλένθια, είναι το Κτίριο του Δημαρχείου, το Ταχυδρομείο, τα Παλιά Τείχη της Πόλης, το Ιστορικό Μουσείο και ο επιβλητικός Ναός της Παναγίας των Αθοήθητων.
***
ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑ της Βαλένθιας είναι η νυχτερίδα, στην παραλία της πόλης που λέγεται «Costa Sahara» έχουν μεταφέρει άμμο …από την έρημο Σαχάρα και εκτός από τα πορτοκάλια «Βαλέντσια», η πόλη παράγει και τα πορτακάλια «Σακούντο» (σανκουϊνια).
Μαδρίτη, το επίκεντρο της Ιβηρικής!
Η ΜΑΔΡΙΤΗ, όπως όλοι ξέρουμε, είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας κα έχειπληθυσμό 4.000.000 κατοίκους, ενώ με ταπερίχωρά της φθανει τα 6,5 εκατ. Εμβλημά της είναι η αρκούδα, όπως του Βερολίνου και τη Βέρνης.
Είναι μιά πανέμορφη και καθαρή πολη, που σου κάνει ευχαρίστηση να περπατάς στους δρόμους της και να βλέπεις τα αξιοθέατά της. Μέσα από την Μαδρίτη περνάει ο ποταμός Μανθανάρες.
Οι Ισπανοί είναι πολύ φιλέλληνες, λόγω και της …«σεμπριάς» που έχουμε με τη Βασίλισσα Σοφία, στην οποία έχουνε αφιερώσει και φέρουν το όνομά της μία από τις κεντρικές Πλατείες της Πόλης, αλλά και το Εθνικό Μουσείο Τέχνης (Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia).
***
ΣΤΟ κέντρο της Μαδρίτης όλα αρχίζουν και όλα τελειώνουν στην Γκράν Βία, την κεντρική λεωφόρο της πόλης.
Εχει πανέμορφα κτίρια, μοντέρνα εμπορικά κέντρα και άνετα πεζοδρόμια που κάνουν να είναι «μαγνήτης» του κόσμου για όλο το 24ωρο.
Η ακριβότερη περιοχή του Κέντρου είναι η Σαλαμάνγκα, με όμορφα και ακριβά σπίτια. Εκεί μένουν ο τ. βασιλιάς Χουάν Κάρλος και η βασίλισσα Σοφία.
Το «σημείο μηδέν» όμως της ισπανικής πρωτεύουσας είναι η Πλατεία «Πουέρτα ντελ Σολ», δηλαδή «Η Πόρτα του Ηλιου», που αποτελεί το επίκεντρο του οδικού δικτύου της Μαδρίτης.
***
Στη Μαδρίτη, όπως και σε άλλες πόλεις της Ισπανίας -πλην της Καταλονίας- γίνονται κάθε Κυριακή οι Ταυρομαχίες, που αναλόγως τα εισιτήρια στοιχίζουν από 5 έως 80 Ε. Η ταυρομαχία λέγεται γκορίντα, ο ταύρος τόρρο και ο ταυρομάχος τορέρο.
Υπάρχει ο θρύλος ότι ο Ισπανός ταυρομάχος σκοτώνει τον μαύρο ταύρο (…Μαυριτανό της Αφρικής) για να ξορκίσει το κακό και κατ’ επέκτασιν …το Ισλάμ!
Στα προάστεια της Μαδρίτης πολλές από τις πολυκατοικίες τις έχει κατασκευλασει η κατασλευαστική εταιρεία του τ. βασιλιά Χουάν Κάρλος.
***
ΑΛΛΑ αξιοθέατα στη Mαδρίτη είναι το Μουσείο της Πόλης, τα Βασιλικά Ανάκτορα, οι Δίδυμοι Πύργοι στην «Puerta de Europa» («Πύλη της Ευρώπης») κ.ά.
Διάσημο σνακ της πόλης είναι τα τάπας, οι ιδιότυποι μικροσκοπικοί μεζέδες, σε απίστευτες ποικιλίες και γεύσεις, μέσα σε μικρά ψωμάκια, που πάνε τέλεια με παγωμένη μπύρα!
Στο γήπεδο της θρυλικής «βασίλισσας»!
ΚΑΠΟΙΑ στιγμή αρχίζει να σε πιάνει δέος, καθώς ο δρόμος σε βγάζει στο μεγαλοπρεπές και ιστορικό Στάδιο Μπερναμπέου, το Στάδιο της «βασίλισσας» Ρεάλ!
Εκεί που το έβλεπες από την Cosmote και τη Nova τώρα το έχεις μπροστά σου…
***
ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ανεγέρθηκε από τον τότε πρόεδρο της Ρεάλ Σαντιάγο Μπερναμπέου (πρώην ποδοσφαριστής της ομάδας) το 1947 και φέρει το όνομά του. Αρχικά χωρούσε 75.000 θεατές, αλλά με τις ανακαινίσεις που έγιναν μετέπειτα, σήμερα χωράει 82.000.
***
ΑΦΟΥ ανέβεις πολλές σκάλες, σε κάθε μία από τις πάμπολλες πύλες του, βγαίνεις στον «αέρα» του εσωτερικού του Σταδίου και αρχίζεις να νιώθεις την «ανάσα» όλου εκείνου του μεγαλείου που έβλεπες στην τηλεόραση!
Μέσα στο Στάδιο γίνονται εργασίες, καθώς στον αγώνα της Κυριακής πρέπει να είναι όλα έτοιμα. Στην τρίχα. Αλλοι βάφουν χώρους, άλλοι φροντίζουν τον αγωνιστικό χώρο, άλλοι σενιάρουν τα καθίσματα στις κερκίδες. Οργασμός…
Στις κερκίδες υπάρχουν οι πλαστικές καρέκλες για τους φιλάθλους και οι δερμάτινες και καλοραμένες για τους επίσημους, τοποθετημένες σε ξύλινο παρκέ πάτωμα καλογυαλισμένο.
***
ΣΤΑ ΕΝΔΟΤΕΡΑ του Σταδίου υπάρχουν μεγάλες αίθουσες με τα αμέτρητα κύπελλα και τρόπαια που έχει πάρει η Ρεάλ, μεγάλες αφίσσες των παλιών και νεότερων «11άδων» της, τερματικά που δείχνουν με λεπτομέρειες τις ιστορικές στιγμές της ομάδας και των ποδοσφαιριστών. Είναι να τα χάνεις…
Μπορείς να επισκεφθείς ακόμα και τα αποδυτήρια των ποδοσφαιριστών, την αίθουσα Τύπου, το εστιατόριο και το κατάστημα (μπουτίκ) της Ρεάλ, που μέσα έχει ό,τι βάλεις στο νου σου, με τη φίρμα της. Ορίντζιναλ πράγματα…
***
Ομως το «κλου» της επίσκεψης είναι το λεωφορείο 3D προς την έξοδο, που μπαίνεις μέσα και νομίζεις (με τα εφέ και τα βίντεο) ότι φθάνεις μαζί με τους ποδοσφαριστές στο Μπερναμπέου και γύρω ο κόσμος σε αποθεώνει… Μιλάμε για τρέλα!..
Τολέδο, η πόλη το διάσημου Ελ Γκρέκο!
Αν βρέθείς στην Ισπανία, είναι αδύνατον να μην πας στο Τολέδο, στα 70 χλμ. από τη Μαδρίτη. Είναι μια ιστορική πανέμορφη κι εντυπωσιακή πόλη, δίπλα στον ποταμό Τάγο, μια πόλη που από το 1986 περιλαμβάνεται στα Μνημεία Παγκόσμιου Πολτισμού της UNESCO. Σήμερα έχει πληθυσμό γύρω στις 90.000 κατοίκους.
Στο παρελθόν το Τολέδο υπήρξε πρωτεύουσα της Ισπασπανικής Αυτοκρατορίας κι ένα ισχυρό θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο.
Το όνομα του Τολέδο προέρχεται από τη λατινική ονομασία Toletum, δηλαδή πόλη με τα τείχη.
Στην πόλη αυτή έζησε και μεγαλούργησε ο διάσημος Ελληνας ζωγράφος απ’ την Κρήτη Δομήνικος Θεοτοκόπουλος ή Ελ Γκρέκο, όπως τον έλεγαν. Προς τιμήν του οι Ισπανοί δημιούργησαν στην πόλη το Μουσείο Ελ Γκρέκο, που λειτουργεί από το 1911 και στο οποίο βρίσκονται αριστουργήματα του μεγάλου ζωγράφου. Ο Ελ Γκρέκο έγινε και δήμαρχος στο Τολέδο.
***
ΤΟ ΤΟΛΕΔΟ είναι γεμάτο από πανέμορφο σοκάκια, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι πεζόδρομοι, φτιαγμάνοι με βότσαλα θαλάσσης. Εδώ τα μαγαζιά πουλάνε και τα φημισμένα σπαθιά του Τολέδο. Επίσης στην πόλη λειτουργεί και το περίφημο Ζαχαροπλαστείο των Καλογριών, με χειροποίητα γλυκά που φτιάχνουν καλόγριες από τις εκκλησίες.
Διάσημο είναι το εστιατόριο που φέρει το όνομα «Ελ Γκρέκο».
Για να πας στην Ιστορική Πόλη του Τολέδο από την Σύγχρονη Πόλη, χρησιμοποιείς μια υπερσυχρονη κυλιόμενη σκάλα εννέα επιπέδων, ενώ παράλληλα υπάρχουν και σκαλοπάτια. Αυτό ήταν ένα έργο πνοής για την εύκολη προσβασιμότητα των επισκεπτών στο Ιστορικό Τολέδο, που έγινε πριν λίγα χρόνια από το Δήμο.
***
ΤΟ ΤΟΛΕΔΟ είναι όντως μια πανέμορφη πόλη, που συνδυάζει απόλυτα τα αρχεία μνημεία με υπερσύγχρονα κτίρια. Ομως στο Τολέδο υπάρχει και κάτι που απεικονίζει την ισπανική νοοτροπία και το θέτω σε σχέση με την ελληνική, και ασφαλώς, σε σχέση με τη νοοτροπία κάποιων ντόπιων.
Στην πόλη βρίσκεται η εντυπωσιακή Παλιά Γέφυρα που χτίστηκε το 98 μ.Χ. και έγινε τα τελευταία χρόνια πεζόδρομος και δίπλα της κατασκευάστηκε μιά Νέα Γέφυρα-λεωφόρος, ταχείας κυκλοφορίας.
Εμείς εδώ κλείσαμε τη Γέφυρα με ένα έργο-φάντασμα που …δεν εγκαινάστηκε ποτέ και «σκοτωνόμαστε» κάθε μέρα …στον Μύλο του Πετρία…
Αποχαιρετισμός στην αξέχαστη Ισπανία!
(ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ). ΓΙΑ το σύντομο αυτό οδοιπορικό στην Ισπανία θα μπορούσε να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο, πλην όμως σήμερα θα γράψουμε κάποια αξιοσημείωτα πράγματα για τη μεγάλη αυτή Χώρα.
Στην Ταρραγόνα της Καταλονίας υπάρχει ο ποταμός Εβρος, που αποτελεί τον σημαντικότερο υδροβιότοπο τη Ισπανίας και η προέλευσή του είναι πιθανότατα ελληνική, αφού παλαιότερα κάποιοι Ελληνες δημιούργησαν αποικία στην περιοχή.
Στην Καταλονία επίσης, οι δρόμοι έχουν πολλά διόδια, κάτι που δεν συμβαίνει στην υπόλοιπη Χώρα.
Η Βαλένθια όπως και η Σαραγόσα, είναι δύο πόλεις που ζούνε στη σκιά της Μαδρίτης και της Βαρκελώνης, γι’ αυτό και κάποιοι δήμαρχοι έχουν ως «μότο», όταν αναφέρονται στον τουρισμό, ότι οι πόλεις τους είναι δυστυχισμένες, γιατί όλοι τους έρχονται (οι τουρίστες), αλλά κανένας δεν μένει.
Εξω από τη Βαλένθια υπάρχει η μικρή πόλη Μπουνόλ, όπου εκεί γίνεται το Festival Tomatina, που παραπέμπει στον διάσημο ισπανικό τοματοπόλεμο, στη μάχη του οποίου διατίθενται πνω από εκατό τόννους ώριμης τομάτας.
Στους μεγάλους αυτοκινητόδρομους της Ισπανίας, συναντάς κατά διαστήματα τις τεράστιες φιγούρες μαύρων ταύρων, που σημαίνει ότι εκεί κοντά υπάρχουν εκτροφεία ταύρων για τις ταυρομαχίες.
Στο Μουσείο Νταλί στην Φιγκέρες της Καταλονίας, ανάμεσα στα αριστουργήματα του ζωγράφου, υπάρχει και μία πολύ μεγάλη νεανική φωτογραφία του τ. βασιλιά Χουάν Κάρλος, σε στιλ πορτρέτου. Οταν ρωτήσαμε «γιατί», πήραμε την απάντηση …«όταν πληρώνεις, όλα μπορεί να γίνουν»!
Στη Μαδρίτη, στην οικία του βασιλιά Φιλίππου ΣΤ’, κυματίζει μία μεγάλη σημαία της Ισπανίας όταν ο βασιλιάς είναι εντός, ενώ όταν λείπει, η σημαία …κατεβαίνει!
Στην Βαρκελώνη η σημαντικότερη λεωφόρος είναι η Ράμπλα, που ανάμεσα στις δύο λωρίδες της έχει ένα μεγάλο πεζόδρομο με περίπτερα, τριπλάσια και βάλε από τα δικά μας.
***
ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ μας αυτό θέλω να το αφιερώσω στον πλανόδιο Ισπανό βιβλιοπώλη Χοσέ, που βρίσκεται καθημερινά έξω από τον Καθρεδικό Ναό της Παναγίας στο Τολέδο και πουλάει βιβλία για την πόλη και κάρτες με έργα του Ελ Γκρέκο, μιλώντας και ελληνικά, ενώ το βιβλίο «Τολέδο και Μαδρίτη» που πουλάει είναι μεταφρασμένο και στην ελληνική γλώσσα.
Γειά σας και ραντεβού στο επόμενο Οδοιπορικό μας, πρώτα ο Θεός.
