Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά: 6Χ6

Την Κυριακή 27/10/24 πήγα στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου να προσκυνήσω τη Χάρη Του.

Και διαπίστωσα ότι μόνο Αυτή υπάρχει.

Ο παπάς ή βαριότανε ή βιαζότανε, και για αυτό στο τέλος, παράτησε το κάνιστρο με τα αντίδωρα δίπλα στο σκήνωμα του Αγίου για να τα πάρουμε ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ. Έκλεισε την πόρτα του Ιερού και έφυγε.

Ίσως να μην περίμενε τόσους πιστούς και εκνευρίστηκε; Τι να πω; Υποθέσεις κάνω, μιας και δεν έκανε τον κόπο να πει έστω μία δικαιολογία για την αποχώρησή του, ενώ ακόμα υπήρχε κόσμος που περίμενε στη σειρά να προσκυνήσει και να πάρει αντίδωρο από του παπά το χέρι και την ευλογία του.

Παπά μου, παπά μου, και σεβαστέ γεροντά μου, τώρα πια θα παίρνω το αντίδωρο μόνος μου.

Η Χάρη του Αγίου μου φτάνει. Θέλω και την ευχή σου, αλλά θα είσαι εκεί να μου τη δίνεις;

Συγνώμη κυρία, ευσεβής χριστιανή, αν πηγαίνατε στον Άγιο, καλεσμένη σε κάποια θρησκευτική – κοινωνική τελετή, θα πηγαίνατε με αυτή την… εμφάνιση; Απλή λογική είναι…
Μία κυρία, επιστήμονας, όταν της έκανα την παρατήρηση γιατί πάρκαρε ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ το αμάξι της πάνω στη διάβαση των πεζών, μου είπε με… ύφος (!;) ότι έχει προσφορά στον τόπο! (Οι υπόλοιποι φαίνεται είμαστε παράσιτα). Προφανώς αντισταθμίζει την εργασία της με το Νόμο και θεωρεί ότι έχει ασυλία. Καλό ε;

Κυρία, τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.

Άλλη μια δίκαιη απόφαση των άτεγκτων δικαστών μας!

Για τη φονική πλημμύρα στη Μάνδρα Αττικής, που άφησε πίσω της 25 νεκρούς, ΟΛΟΙ ΑΘΩΟΙ! (Κάτι… μηνάκια σε τρεις, για πλημμέλημα).

Όπως είπε κάποτε ο Χάρυ Κλιν, « σε αυτή τη χώρα ζούμε κατά τύχη». Ζωή σε σας…

«Αντικειμενικά» ΜΜΕ και «δημοσιογράφοι» έκοψαν τη δήλωση – συγνώμη του Γερμανού Προέδρου κου Σταϊμάγερ, στη μαρτυρική Κάντανο στην Κρήτη στις 31 /10 /24. Θα ήταν αβάσταχτη φαίνεται, όπως και η σιωπή του για τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Αλήθεια. ΓΙΑΤΙ ΚΑΜΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, δεν ζητάει τους πολιτιστικούς θησαυρούς που άρπαξαν οι ναζί πλιατσικολόγοι, τους φόρτωσαν σε τρένα στη Θεσσαλονίκη και τους έστειλαν στη Γερμανία;

Θα τους απέκτησαν ΝΟΜΙΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ φαίνεται…

Ας ξυπνήσουμε κάποτε!; Γενικώς …