Γεράσιμε, τί νά πρωτοθυμηθώ!

Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ
Εκδότης-δ/ντής της εφημερίδας ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ Xr.Papadatos1@gmail.com

➔ EINAI από τις φορές που έχεις να γράψεις τόσα πολλά, αλλά δεν μπορείς να ξεκινήσεις ούτε τα λίγα.

➔ ΤΙ ΝΑ πρωτοθυμηθώ απ’ τον αγαπημένο φίλο, το Γεράσιμο Σταματάτο, που προχθές μας άφησε «γειά», φεύγοντας για το ταξίδι προς τις «Αιώνιες Πολιτείες»!

➔ HTAN τόσο κοντά μας, που τον θεωρούσαμε δικό μας άνθρωπο. Πάντα νοιώθαμε ότι μας παρακολουθεί, είτε για να μας δώσει τις συμβουλές του μέσα από την ευρυμάθειά του, είτε για να μας συγχαρεί για κάποια επιτυχία της εφημερίδας, μέσα από μιά αστείρευτη αγάπη που είχε για τούτες τις σελίδες.

➔ ΤΙ ΝΑ πρωτοθυμηθώ!

➔ ΟΤΙ ήταν στυλοβάτης στο Κοργιαλένειο Ιδρυμα, ότι έδωσε μάχες για την Παλαιοχριστιανική του Φισκάρδου, ότι πάσχιζε για την Παναγία της Ατρου! Οτι μας συνάρπαζε με τη ρητορική του δεινότητα!

➔ «ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ» τακτικά στο PREMIER, όταν τον έβλεπα απ’ το βάθος της Πλατείας να έρχεται πάνω σε δυό ρόδες, καθ’ ότι ήταν και λάτρης του ποδηλάτου.

➔ ΧΡΗΣΤΟ ΜΟΥ, μου είπε μιά φορά, με το απαράμιλλο χιούμορ του, τώρα στα γεράματα δεν μπορώ να βλέπω να αποδημούν εις Κύριον νέοι άνθρωποι, κι’ εγώ που έχω φάει τα ψωμιά μου να μη θέλει ο Κύριος να οριζοντιωθώ!

➔ ΕΙΧΕ καημό για τον άφτεια-χτο δρόμο που οδηγεί στο Μοναστήρι της Ατρου και χάρηκε ιδιαίτερα όταν πήγα εκεί κι’ έκανα ένα ρεπορτάζ, το οποίο του το αφιέρωσα.

➔ ΚΑΙ, βέβαια, εκτιμούσε πολύ την προσπάθεια της ανεπανάληπτης Κίνησης Πολιτών «Ο Τόπος πάνω απ’ όλα», τον «εργάτη της Ζωής» Πρόεδρό μας, αλλά και όσους συμμετείχαν.

➔ ΓΕΡΑΣΙΜΕ αξέχαστε, νοιώθω πόσο ευτυχισμένος είσαι τώρα εκεί κοντά στο Θεό!