Θ. ΜιχαλάτοςΓράφει ο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ
ΣΥΧΝΑ ο αγώνας προς την εξουσία ωθεί τους υποψηφίους να συναναστραφούν, να ευεργετηθούν από πολλά target group (ομάδες στόχους) της κοινωνίας. Όταν αυτοί όμως επιτύχουν την εκλογή τους, θεωρούν πως αυτοδίκαια είναι πρώτοι και καλύτεροι.
Έτσι, υιοθετούν αλαζονική συμπεριφορά, μπαίνουν στο πετσί του ρόλου του ενός και μοναδικού αρχηγού. Δεν λογοδοτούν, δεν ακούν και περιφρονούν. Ξεχνούν όμως τους «ευεργέτες» τους. Είναι οι πρώτοι που θα τους ζητήσουν να απολογηθούν.
Έτσι, και ο Θ. Μιχαλάτος ξέχασε τις υποσχέσεις του, κρύφτηκε στο γραφείο του, δεν απαντά στα τηλεφωνήματα των πολιτών, απαξιεί να δώσει απαντήσεις σοβαρές και έγκυρες σε καυτά θέματα που ταλανίζουν τον τόπο. Νιώθει πως κυβερνά τον κόσμο. Κορδώνεται σε αγιασμούς και εκδηλώσεις φορώντας το κλασσικό σκουρόχρωμο κοστούμι με ένα απλό t-shirt (κοντομάνικη μπλούζα) απομεινάρι από το σοσιαλδημοκρατικό του παρελθόν αναζητώντας την υποταγή των παρευρισκομένων, αφού δεν μπορεί να τους ζητήσει πια κάτι άλλο.
Προσπαθεί να ψηφιοποιήσει τον Δήμο Αργοστολίου με το πολυδιαφημισμένο κιόσκι. Οι μεσοβέζικες, ασαφείς απαντήσεις του ή οι υπεκφυγές πια θα φθάνουν στους δημότες με e-mail! Ο δήμαρχος Τρικκαίων άραγε γνωρίζει πως η αντιγραφή των πρωτοποριακών του δράσεων έχει πάρει άλλη διάσταση από τον δήμαρχο Αργοστολίου;
Όσο κι αν αυτοαθωώνεσαι, αγαπητέ δήμαρχε, η μικρή μας κοινωνία, έχει βγάλει το πόρισμα: Η εξουσία συχνά προκαλεί αμνησία και τότε ο πολίτης δεν δίνει καμία αμνηστία!
