➔ Αγαπημένη μας Κική,
➔ «Εφυγες» πρόωρα, μόλις στα 53 σου χρόνια…
➔ Είναι άδικο…
➔ Με πήρες τηλέφωνο την περασμένη Τετάρτη, πριν αναχωρήσεις για την Αθήνα, να με ενημερώσεις γι’ αυτό το τελευταίο, όπως αποφάσισε η μοίρα, ταξίδι σου…
➔ Μου είπες να μην ανησυχώ, γιατί όλα θα πάνε καλά…
➔ Κι όμως, εγώ διέκρινα ότι ήταν σαν να ήθελες να με αποχαιρετήσεις…
➔ Ανταλλάξαμε αισιόδοξες ευχές και η δική σου περίσσια αισιοδοξία, μάλλον με συνεπήρε…
➔ Γιατί πάντα ήσουν ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος που γνώρισα…
➔ Ο πιο υπομονετικός, ο πιο καλόκαρδος… Μάχιμη… Για τη ζωή… Για τον Κοσμά σου… Για την «Πένα» σου!!!
➔ Ξαναμιλήσαμε την Παρασκευή, όταν με πήρες εκείνο το τελευταίο απόγευμα να με καθησυχάσεις για άλλη μία φορά, επειδή δεν μπόρεσες το πρωϊ να σηκώσεις το τηλέφωνο που σε καλούσα.
➔ Μου είπες να μην ανησυχώ, γιατί όλα θα πάρουν το δρόμο τους…
➔ Και όντως με καθησύχασες…
➔ Τώρα, καταλαβαίνω ότι μάλλον ήξερες…
➔ Το μεγαλείο της ψυχής σου όμως, η δύναμη που έκρυβες στην καρδούλα σου, που τόσο πρόωρα σε “πρόδωσε”, δεν “επέτρεψαν” να ανιχνεύσω τι θα επακολουθούσε…
➔ Λίγες ώρες αργότερα, άρχισε η “αντίστροφη μέτρηση”…
➔ Καλό ταξίδι Κικίτσα μου, στους Ουράνιους δρόμους, που θα σε υποδεχθούν… Χωρίς πόνο… Χωρίς αβεβαιότητα…
➔ Κοσμά, κουράγιο… Πάντα κάπου εδώ δίπλα σου θα είναι η αγαπημένη σου Κική…
Δ.Δ.-