Η ΠΑΙΔΕΙΑ, η μόρφωση και η εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων, θα έπρεπε να είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα, για να “εμπίπτει” για να “συμπεριλαμβάνεται” σε “Δεξιές”, “Κεντρώες” ή “αριστερές” φιλοδοξίες και ανάλογες, αδίστακτες “κομματικές γραμμές”! ΠΑΡΑ ταύτα, τις τελευταίες, πολλές δεκαετίες, έτσι, ακριβώς έτσι αντιμετωπίζεται, από τους εκάστοτε Κυβερνώντες!
ΑΝ ΑΝΑΤΡΕΞΕΙ κάποιος στο …”ιστορικόν” αυτής της ολέθριας για τις τις ψυχές των Νέων μας και ασφαλώς των γονέων τους “στρατηγικές” μάλλον δεν θα …πιστεύει πως είναι δυνατόν, οι ίδιες ηλιθιότητες, οι ίδιες αλαζονίες, οι ίδιοι ατομικισμοί, οι ίδιες απώλειες πολύτιμου χρόνου, επί τόσα χρόνια, τόσο “βάρβαρα”, τόσο σπάταλα, τόσο Εθνικά επιπόλαια και ζημιογόνα, να επαναλαμβάνονται!!
ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ πως κάποια στιγμή και πριν την εκπνοήν του …τρέχοντος αιώνος, με κάποιο “θαύμα”, ένα από τα πολλά …θαύματα, από τα οποία η επιβίωσή μας εξαρτάται, θα λάβει χώραν και θα γίνει κοινά αποδεκτή η υπέρτατη ανάγκη, τουλάχιστον σε αυτόν τον τόσον ευαίσθητον τομέα, οι Πολιτικοί μας, στο σύνολόν τους, να ομονοήσουν και να αποφασίσουν επιτέλους, ότι τα προβλήματα της Παιδείας μας, ήταν και είναι ΕΘΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ και όχι …”Δεξιά” …”Κεντρώα” ή …”Αριστερά” τέτοια!!!
