Το Θαύμα που δεν έγινε-Καλό ταξίδι, φίλε Κώστα…

Eδωσε τον αγώνα του με πείσμα αλλά έχασε. Δεν κερδίζεις πάντα όλους τους αγώνες! Και στην προκειμένη περίπτωση ο αγώνας του Κώστα Βασιλάτου ήταν άνισος. Ο αντίπαλος έπαιζε με πολλούς περισσότερους παίκτες!

Είναι αδύνατο να κερδίσεις έναν αντίπαλο τόσο δυνατό, τόσο άσπλαχνο, τόσο απρόβλεπτο.

Τους τελευταίους μήνες, και όσο του το επέτρεπε ο αόρατος αντίπαλος, όταν βγαίναμε για καφέ, μου έλεγε «Ζωρζ (έτσι με αποκαλούσε όπως και εγώ δεν τον αποκαλούσα Κώστα αλλά Κωνσταντίνο και Κων) θα το παλέψω…» Και το πάλεψε γενναία. Δυστυχώς, όμως, για τον Κωνσταντίνο ακόμα και ο διαιτητής ήταν εναντίον του.

Πάντα τα έβαζε με τους διαιτητές όταν η αγαπημένη του ομάδα, ο Ολυμπιακός, έχανε άδικα. Και η ήττα του Κώστα ήταν άδικη.

Ο αξέχαστος Κώστας Βασιλάτος υπήρξε ένας αγωνιστής σε όλη του τη ζωή. Ένας καλός οικογενειάρχης που λάτρευε τη σύζυγό του, Μαρία, τα παιδιά του Γεράσιμο και Χριστίνα και τα εγγόνια του. Ένας αφοσιωμένος σύζυγος.

Ήταν ένας φίλος που του έδινες ένα και σου επέστρεφε δέκα. Ένας πιστός φίλος.

Η οικογένειά του αλλά και όλοι όσοι τον γνωρίζαμε από κοντά, ελπίζαμε σε ένα θαύμα που δυστυχώς δεν έγινε. Έτσι έφυγε από κοντά μας αλλά δεν θα φύγει ποτέ από τη σκέψη μας. Θα’ ναι πάντα στην καρδιά μας.

Καλό ταξίδι, φίλε Κωνσταντίνε. Θα μας λείψεις.

Υ.Γ.: Η κηδεία του Κώστα έγινε το Σάββατο 29-4-2023 στον Ιερό Ναό Αγίων Σαράντα, στα Τουλιάτα Ερίσσου.